«دعای ابوحمزه ثمالی» از دعاهای ماه رمضان بوده که در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده است. از ابوحمزه ثمالی نقل شده که امام سجاد(ع) این دعا را در تمام سحرگاهان ماه رمضان پس از نماز صبح می‌خوانند. ...
به گزارش خبرگزاری برنا، متن و ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی را اینجا بخوانید: بسم الله الرحمن الرحیما له لا ت ؤ د ب ن ب ع قو ب ت ک و لا ت م ک ر ب ف خدایا مرا به مجازات و عقوبتت ادب مکن و مکر مکن به منحیل ت ک م ن ا ی ن ل ال خ ی ر یا ر ب و لا یو ج د ا لا م ن ع ن د ک و م ن ا ی ن با حیله ات از کجا خیر بدست آورم ا پروردگار من با اینکه خیر یافت نشود جز در پیش تو و از کجال الن جاه و لا ت س ت طاع ا لا ب ک لا ال ذ ا ح س ن اس ت غ ن ع ن ع و ن ک نجات برایم باشد با اینکه نجات نتوان یافت جز به کمک تو نه آن کس که نیک کند ب نیاز است از کمک توو ر ح م ت ک و لا ال ذ ا سآء و اج ت ر ء ع ل ی ک و ل م ی ر ض ک خ ر ج ع ن و رحمتت و نه آنکس که بد کند و دلیر بر تو کند و خوشنودیت نجوید از تحت قدرت تو بیرون رودق د ر ت ک یا ر ب یا ر ب یا ر ب بگوید تا آنکه نفس قطع شود [ب ک ] ع ر ف ت ک ا پروردگار من بوسیله خودت من ترا شناختمو ا ن ت د ل ل ت ن ع ل ی ک و د ع و ت ن ا ل ی ک و ل و لا ا ن ت ل م ا د ر ما ا ن ت و تو مرا برخود راهنمای کرد و بسو خود خواند و اگر تو نبود من ندانستم که تو کسیت ا ل ح م د ل ل ه ال ذ ا د عو ه ف ی جیب ن و ا ن ک ن ت ب طی ئا حین ی د عو ن ستایش خدای را که م خوانمش و او پاسخم دهد و اگرچه وقت م خواندم بکند به درگاهش رومو ال ح م د ل ل ه ال ذ ا س ئ ل ه ف ی ع طین و ا ن ک ن ت ب خیلا حین ی س ت ق ر ض ن و ستایش خدای را که م خواهم از او و به من عطا م کند و اگرچه در هنگام که او از من چیز قرض خواهد من بخل کنمو ال ح م د ل ل ه ال ذ ا نادیه ک ل ما ش ئ ت ل حاج ت و ا خ لو ب ه ح ی ث ش ئ ت و ستایش خدای را که هرگاه برا حاجت بخواهم او را ندا کنم و هر زمان بخواهم برا ل س ر ب غ ی ر ش فیع ف ی ق ض ل حاج ت ا ل ح م د ل ل ه ال ذ لا ا د ع و غ ی ر ه راز و نیاز بدون واسطه با او خلوت کنم و او حاجتم را برآورد ستایش خدای را که جز اوو ل و د ع و ت غ ی ر ه ل م ی س ت ج ب ل د عا ئ و ال ح م د ل ل ه ال ذ لا ا ر ج وکس را نخوانم و اگر غیر او دیگر را م خواندم دعایم را مستجاب نم کرد و ستایش خدای را که بجز اوغ ی ر ه و ل و ر ج و ت غ ی ر ه لا خ ل ف ر جآئ و ال ح م د ل ل ه ال ذ و ک ل ن امید ندارم و اگر به غیر او امید داشتم ناامیدم م کرد و ستایش خدای را که مرا به حضرت خودا ل ی ه ف ا ک ر م ن و ل م ی ک ل ن ا ل الن اس ف ی هین ون و ال ح م د ل ل ه ال ذ واگذار کرده و از این رو به من اکرام کرده و به مردم واگذارم نکرده که مرا خوارکنند و ستایش خدای را کهت ح ب ب ا ل و ه و غ ن ع ن و ال ح م د ل ل ه ال ذ ی ح ل م ع ن ح ت ک ا ن با من دوست کند در صورت که از من ب نیاز است و ستایش خدای را که نسبت به من بردبار کند تا به جای کهلا ذ ن ب ل ف ر ب ا ح م د ش ء ع ن د و ا ح ق ب ح م د ا لل ه م ا ن ا ج د گویا گناه ندارم پس پروردگار من ستوده ترین چیزها است نزد من و به ستایش من سزاوارتر است خدایا من همه راهها س ب ل ال م طال ب ا ل ی ک م ش ر ع ه و م ناه ل الر جآء ا ل ی ک م ت ر ع ه مقاصد را به سو تو باز م بینم و چشمه ها امید را بسویت سرشار م یابمو الا س ت عان ه ب ف ض ل ک ل م ن ا م ل ک م باح ه و ا ب واب الد عآء ا ل ی ک و یار جستن به فضل تو برا آرزومندانت مباح و ب مانع است و درها دعا بسو تو برا ل لص ار خین م ف تو ح ه و ا ع ل م ا ن ک ل لر اج ب م و ض ع ا جاب ه و ل ل م ل هو فین فریادکنندگان باز است و به خوب م دانم که تو برا اجابت شخص امیدوار آماده ا وبرا فریادرس اندوهگیناب م ر ص د ا غاث ه و ا ن ف الل ه ف ا ل جو د ک و الر ضا ب ق ضآئ ک ع و ضا مهیا فریادرس هست و براست م دانم که در پناهندگ به جود و کرمت وخوشنود به قضا و قدرت عوض استم ن م ن ع ال باخ لین و م ن دو ح ه ع م ا ف ا ی د ال م س ت ا ث رین و ا ن از جلوگیر کردن بخیلان و گشایش است از احتیاج بدانچه در دست دنیاطلبان است و براست الر اح ل ا ل ی ک ق ریب ال م ساف ه و ا ن ک لا ت ح ت ج ب ع ن خ ل ق ک ا لا ا ن کوچ کننده به درگاهت راهش نزدیک است و مسلما تو از خلق خود در حجاب نشو مگر آنکهت ح ج ب ه م الا عمال دو ن ک و ق د ق ص د ت ا ل ی ک ب ط ل ب ت و ت و ج ه ت ا ل ی ک کردارشان میان آنها و تو حاجب شود و من با مطلب که دارم قصد تو را کردهب حاج ت و ج ع ل ت ب ک اس ت غاث ت و ب د عآئ ک ت و س ل م ن غ ی ر و با حاجت خود رو به درگاه تو آوردم و استغاثه ام را به درگاه تو قرار دادم و دعا تو را دست آویز خود کردم ب آنکه مناس ت ح قاق لا س ت ماع ک م ن و لا اس تیجاب ل ع ف و ک ع ن ب ل ل ث ق ت استحقاق داشته باشم که تو از من بشنو و نه مستوجب آنم که از من بگذر بلکه بدان اعتماد که منب ک ر م ک و س کو ن ا ل ص د ق و ع د ک و ل ج ائ ا ل الا یمان به کرم تو دارم و آن اطمینان که به درست وعده ات دارم و به خاطر پناهندگیم به ایمانب ت و حید ک و ی قین ب م ع ر ف ت ک م ن ا ن لا ر ب [ل ] غ ی ر ک و لا ا له ا لا و اعتقاد که بر یگانگ تو دارم و یقین که به معرفت و شناسای تو دارم که م دانم پروردگار غیرا ن ت و ح د ک لا ش ریک ل ک ا لل ه م ا ن ت ال قائ ل و ق و ل ک ح ق و و ع د ک تو نیست و معبود جز تو وجود ندارد یگانه ا که شریک برایت نیست خدایا تو فرمود و گفتارت حق و وعده اتص د ق و اس ئ لو ا الل ه م ن ف ض ل ه ا ن الل ه کان ب ک م ر حیما و ل ی س م ن راست است که فرمود و درخواست کنید خدا را از فضلش که براست او به شما مهربان است و رسم تو چنان نیست[ص فات ک یا س ی د .] ص فات ک یا س ی د ا ن ت ا م ر ب الس ؤال و ت م ن ع ال ع ط ی ه و ا ن ت ال م ن ان ا آقا من که دستور سؤ ال بده ول از عطا و بخشش دریغ نموده و خوددار کن و توی بخشاینده[ب ال ع ط ی ات ع ل .] ب ال ع ط ی ات ع ل ا ه ل م م ل ک ت ک و ال عائ د ع ل ی ه م ب ت ح ن ن ر ا ف ت ک ا له به عطایا بر اهل کشور خود و متوجه بدانها به مهربان و راءفتت خدایار ب ی ت ن ف ن ع م ک و ا ح سان ک ص غیرا و ن و ه ت ب اس م ک بیرا ف یام ن مرا در خردسال در نعمتها و احسان خویش پرورید و در بزرگ نامم را بر سر زبانها بلند کرد پس ا کهر ب ان ف الد ن یا ب ا ح سان ه و ت ف ض ل ه و ن ع م ه و ا شار ل ف الا خ ر ه در دنیا مرا به احسان و فضل و نعمتها خود پرورید و برا آخرتما ل ع ف و ه و ک ر م ه م ع ر ف ت یا م و لا د لیل ع ل ی ک و ح ب ل ک ش فیع به عفو وکرم اشارت فرمود ا مولا من شناساییم به تو راهنما من بسو تو است و محبت که به تو دارم شفیع من استا ل ی ک و ا ن ا واث ق م ن د لیل ب د لال ت ک و ساک ن م ن ش فیع ا ل به درگاهت و من از راهنمای کردن این دلیلم بسو تو مطمئنم و از پذیرفتن شفیعم از جانب توش فاع ت ک ا د عو ک یا س ی د ب ل سان ق د ا خ ر س ه ذ ن ب ه ر ب ا ناجیکآسوده خاطرم م خوانمت ا آقا من به زبان که گناه لالش کرده پروردگارا با تو راز گویمب ق ل ب ق د ا و ب ق ه ج ر م ه ا د عو ک یا ر ب راه با راغ با راج یا خآئ فا ا ذابوسیله دل که جنایت به هلاکتش کشانده م خوانمت ا پروردگار من هراسان و خواهان و امیدوار و ترسانر ا ی ت م و لا ذ نو ب ف ز ع ت و ا ذا ر ا ی ت ک ر م ک ط م ع ت ف ا ن ع ف و ت ا مولا من هنگام که گناهانم را مشاهده م کنم هراسان شوم و چون بزرگوار تو را بینم به طمع افتم خدایا اگر بگذر ف خ ی ر راح م و ا ن ع ذ ب ت ف غ ی ر ظال م ح ج ت یا ا لل ه ف ج ر ا ت ع ل بهترین مهرورز و اگر عذاب کن ستم نکرده ا ، دلیل و بهانه من ا خدا در اینکه دلیر کنمم س ئ ل ت ک م ع ا ت یان ما ت ک ر ه ج ود ک و ک ر م ک و ع د ت ف ش د ت م ع در سؤ ال کردن از تو با اینکه رفتارم خوشایند تو نیست همان جود و کرم تو است و ذخیره من در سختیم با[ق ل ه ح یائ ر ا ف ت ک .] ق ل ه ح یائ ر ا ف ت ک و ر ح م ت ک و ق د ر ج و ت ا ن لا ت خیب ب ی ن ذ ی ن ب شرم من همان راءفت و مهربان تو است و براست امیدوارم که نومید مکن میان این وآ ن آروزیم راو ذ ی ن م ن ی ت ف ح ق ق ر جآئ و اس م ع د عآئ یا خ ی ر م ن د عاه داع پس امیدم را صورت عمل ده و دعایم را شنیده گیر ا بهترین کس که خوانندگان بخوانندشو ا ف ض ل م ن ر جاه راج ع ظ م یا س ی د ا م ل و سآء ع م ل ف ا ع ط ن و برتر کس که امیدواران بدو امید دارند ا آقایم آرزویم بزرگ و عملم زشت است پس توم ن ع ف و ک ب م ق دار ا م ل و لا ت ؤ اخ ذ ن ب ا س و ء ع م ل ف ا ن ک ر م ک از عفو خویش به اندازه آرزویم به من بده و مرا به بدترین عملم مؤ اخذه مکن زیرا کرم تو برتر استی ج ل ع ن م جازاه ال م ذ ن بین و ح ل م ک ی ک ب ر ع ن م کافاه ال م ق ص رین از مجازات گنهکاران و بردباریت بزرگتر است از مکافات تقصیرکارانو ا ن ا یاس ی د عائ ذ ب ف ض ل ک هار ب م ن ک ا ل ی ک م ت ن ج ز ما و ع د ت م نو من ا آقایم به فضلت پناهنده گشته و از تو بسو خودت گریخته ام و خواستارم آنچه را وعده کرد ازالص ف ح ع م ن ا ح س ن ب ک ظ ن ا و ما ا ن ا یا ر ب و ما خ ط ر ه ب ن چشم پوش نسبت به کس که خوش گمان به تو است ، من چه ام پروردگارا؟ و چه اهمیت دارم ؟ مراب ف ض ل ک و ت ص د ق ع ل ب ع ف و ک ا ر ب ج ل ل ن ب س ت ر ک و اع ف ع ن به فضل خویش ببخش با عفو خود بر من نیک کن و منت گذار، پروردگارا مرا به پوشش خود بپوشانت و بیخ ب ک ر م و ج ه ک ف ل و اط ل ع ال ی و م ع ل ذ ن ب غ ی ر ک ما ف ع ل ت ه و به کرم ذاتت از سرزنش کردن من درگذر پس اگر دیگر جز تو بر گناهم آگاه م شد آن گناه را انجام نم دادمو ل و خ ف ت ت ع جیل ال ع قو ب ه لا اج ت ن ب ت ه لا لا ن ک ا ه و ن الن اظ رین و ا خ ف و اگر از زود به کیفر رسیدن م ترسیدم باز هم خوددار م کردم و اینکه با این وصف گناه کردم نه برا آن بود که تو سبکترین بینندگان ال م ط ل عین [ع ل ] ب ل لا ن ک یار ب خ ی ر الس ات رین و ا ح ک م ال حاک مین و یا ب مقدارترین مطلعین هست بلکه برا آن بود که تو ا پروردگار من بهترین پوشندگان و حکم کننده ترین حاکمانو ا ک ر م الا ک ر مین س ت ار ال ع یو ب غ ف ار الذ نو ب ع لا م ال غ یو ب ت س ت ر و گرام ترین گرامیان و پوشاننده عیوب و آمرزنده گناهان گناه را به کرمت م پوشان الذ ن ب ب ک ر م ک و ت ؤ خ ر ال ع قو ب ه ب ح ل م ک ف ل ک ال ح م د ع ل ح ل م ک ب ع د و کیفر را به واسطه بردباریت به تاءخیر انداز پس تو را ستایش سزا است بر بردباریت پسع ل م ک و ع ل ع ف و ک ب ع د ق د ر ت ک و ی ح م ل ن و ی ج ر ئ ن ع ل از دانستن و بر گذشتت پس از توانای داشتن و همین گذشت تو از من مرا وادار کرده و دلیر ساخته برم ع ص ی ت ک ح ل م ک ع ن و ی د عو ن ا ل ق ل ه ال ح یآء س ت ر ک ع ل نافرمانیت و همان پرده پوشیت بر من مرا به ب شرم واداشتهو ی س ر ع ن ا ل الت و ث ب ع ل م حار م ک م ع ر ف ت ب س ع ه ر ح م ت کو همان معرفت که من به فراخ رحمتت دارم و بزرگ عفوت مرا بدست زدن به کارها حرام شتابان م کندو ع ظیم ع ف و ک یا ح لیم یا ک ریم یا ح یا ق ی وم یا غاف ر الذ ن ب یاا بردبار ا بزرگوار ا زنده و ا پاینده ا آمرزنده گناه ا قاب ل الت و ب یا ع ظیم ال م ن یا ق دیم الا حسان ا ی ن س ت ر ک ال ج میل پزیرنده گناه ا بزرگ نعمت ا دیرینه احسان کجاست پرده پوش زیبایت ؟ا ی ن ع ف و ک ال ج لیل ا ی ن ف ر ج ک ال ق ریب ا ی ن غ یاث ک الس ریع ا ی ن کجاست گذشت بزرگت ؟ کجاست گشایش نزدیکت ؟ کجاست فریادرس فوریت ؟ کجاستر ح م ت ک ال واس ع ه ا ی ن ع طایاک ال فاض ل ه ا ی ن م واه ب ک ال ه نیئ ه ا ی ن رحمت وسیعت ؟ کجاست عطاها برجسته ات ؟ کجاست بخششها دلچسبت ؟ کجاست[ص نائ ع ک الس ن ی ه .] ص نائ ع ک الس ن ی ه ا ی ن ف ض ل ک ال ع ظیم ا ی ن م ن ک ال ج سیم ا ی ن نیک ها شایانت ؟ کجاست فضل عظیمت ؟ کجاست نعمت بزرگت ؟ کجاستا ح سان ک ال ق دیم ا ی ن ک ر م ک یا ک ریم ب ه و ب م ح م د و آل م ح م د ف اس ت ن ق ذ ن و ب ر ح م ت ک احسان دیرینه ات ؟ کجاست کرمت ؟ ا کریم بدان چه گفتم و به محمد و آل محمد مرا نجات ده و به رحمتتف خ ل ص ن یا م ح س ن یا م ج م ل یا م ن ع م یا م ف ض ل ل س ت ا ت ک ل ف خلاصم کن ا نیکو ا نیکو بخش ا نعمت ده ا زیاده بخش چنان نیست که من برا الن جاه م ن ع قاب ک ع ل ا ع مال نا ب ل ب ف ض ل ک ع ل ی نا لا ن ک ا ه ل الت ق و نجات از عقاب تو به کارهامان تکیه کنم بلکه به فضل که بر ما دار تکیه زنم زیرا تو اهل تقو و ا ه ل ال م غ ف ر ه ت ب د ئ ب الا ح سان ن ع ما و ت ع فو ع ن الذ ن ب ک ر ما ف مو شایسته آمرزش آغاز کن به احسان از رو نعمت بخش و گذشت کن از گناه از رو کرم و بزرگوار و با این وضع[ن د ر ما ن ش ک ر ..] ن د ر ما ن ش ک ر ا ج میل ما ت ن ش ر ا م ق بیح ما ت س ت ر ا م ع ظیم ما ا ب ل ی ت ما ندانیم کدامیک را سپاس گوییم : آن نیکیها که پراکنده کن یا زشتیها که بپوشان یا بزرگ آزمایشتو ا و ل ی ت ا م ک ثیر ما م ن ه ن ج ی ت و عاف ی ت یا ح بیب م ن ت ح ب ب ا ل ی ک و شایستگ نعمتت یا آن همه چیزهای که ما را از آن نجات داده و عافیت داد ا دوست کس که با تو دوست کندو یا ق ر ه ع ی ن م ن لاذ ب ک و ان ق ط ع ا ل ی ک ا ن ت ال م ح س ن و ن ح ن و ا نور دیده کس که پناه به تو آرد و از دیگران ببرد توی نیکوکار و ماییمال م سیئ و ن ف ت جاو ز یا ر ب ع ن ق بیح ما ع ن د نا ب ج میل ما ع ن د ک و ا گنهکار پس درگذر ا پروردگار از زشتیها ما به نیکیها خود و کدامج ه ل یا ر ب لا ی س ع ه جو د ک ا و ا ز مان ا ط و ل م ن ا نات ک و ما ق د ر نادان است ا پروردگار که جود تو فرایش نگیرد و چه روزگار درازتر از زمان بردبار تو است و چه ارزش داردا ع مال نا ف ج ن ب ن ع م ک و ک ی ف ن س ت ک ث ر ا ع مالا ن قاب ل ب ها ک ر م ک ب ل اعمال ما در جنب نعمتهایت و چگونه زیاد بشمریم اعمال بدمان را که بتوانیم آنها را برابر با کرم تو کنیم بلکهک ی ف ی ضیق ع ل ال م ذ ن بین ما و س ع ه م م ن ر ح م ت ک یا واس ع چگونه ممکن است میدان بر گنهکاران تنگ شود با آن رحمت وسیعتال م غ ف ر ه یا باس ط ال ی د ی ن ب الر ح م ه ف و ع ز ت ک یا س ی د ل و ن ه ر ت ن که ایشان را فراگرفته ا وسیع آمرزش ا دو دستت به رحمت باز سوگند به عزتت ا آقا من اگرچه برانیمما ب ر ح ت م ن باب ک و لا ک ف ف ت ع ن ت م ل ق ک ل م ا ان ت ه ا ل م ن من از در خانه ات برنخیزم و از تملق و چاپلوسیت دست برندارم چونال م ع ر ف ه ب جو د ک و ک ر م ک و ا ن ت ال فاع ل ل ما ت شآء ت ع ذ ب م ن ت شآء اطلاع از جود و کرمت پیدا کرده ام و توی کننده هرچه بخواه عذاب کن هرکه را خواه ب ما ت شآء ک ی ف ت شآء و ت ر ح م م ن ت شآء ب ما ت شآء ک ی ف ت شآء لابهرچه خواه بهرطور که خواه و رحم کن هر که را خواه بهرچه خواه هرطور که خواه ت س ئ ل ع ن ف ع ل ک و لا ت ناز ع ف م ل ک ک و لا ت شار ک ف ا م ر ک و لابازپرس از کار تو نشود و نزاع در فرمانرواییت رخ ندهد و شریک در کارت نباشدت ضآد ف ح ک م ک و لا ی ع ت ر ض ع ل ی ک ا ح د ف ت د بیر ک ل ک ال خ ل ق و ضد یت در حکمت نباشد و کس نیست که در تدبیر تو بر تو اعتراض کند آفرینشو الا م ر ت بار ک الل ه ر ب ال عال مین یا ر ب هذا م قام م ن لاذ ب ک و دستور از تو است برتر است خدا پروردگار جهانیان پروردگارا این جایگاه کس است که به توو اس ت جار ب ک ر م ک و ا ل ف ا ح سان ک و ن ع م ک و ا ن ت ال ج واد ال ذ رو آورده و به کرمت پناه جسته و به احسان و نعمتت خو گرفته و توی بخشاینده ا کهلای ضیق ع ف و ک و لا ی ن ق ص ف ض ل ک و لا ت ق ل ر ح م ت ک و ق د ت و ث ق ناتنگ ناید عفوت و کاهش نیابد فضل و بخششت و کم نگردد مهر و رحمتت و مام ن ک ب الص ف ح ال ق دیم و ال ف ض ل ال ع ظیم و الر ح م ه ال واس ع ه ا ف ت راک یابدان چشم پوش دیرینه و فضل عظیمت و رحمت پهناورت اعتماد کرده ایم آیا چنان م بین ر ب ت خ ل ف ظ نو ن نا ا و ت خ ی ب آمال نا ک لا یا ک ریم ف ل ی س هذا ظ ن نا ب ک پروردگارا که برخلاف گمانها ما رفتار کن یا آرزوهایمان نومید کن ؟ هرگز ا کریم چون ما چنین گمان به تو نداریمو لا هذا فیک ط م ع نا یا ر ب ا ن ل نا فیک ا م لا ط ویلا ک ثیرا ا ن ل نا فیک و طمع ما درباره تو اینگونه نیست پروردگارا براست ما درباره تو آرزو دراز و بسیار داریم براست ما نسبت به تور جآء ع ظیما ع ص ی ناک و ن ح ن ن ر جو ا ن ت س ت ر ع ل ی نا و د ع و ناک و ن ح ن امید بزرگ و زیاد داریم ، تو را نافرمان کردیم ول امیدواریم که تو بپوشان بر ما و خواندیم تو را و امیدواریمن ر جو ا ن ت س ت جیب ل نا ف ح ق ق ر جآئ نا م و لانا ف ق د ع ل م نا ما ن س ت و ج ب که تو اجابت کن مارا پس امید ما را تحقق بخش ا مولا ما که براست ما م دانیم که به اعمالمان مستوجب چه پاداش ب ا ع مال نا و لک ن ع ل م ک فینا و ع ل م نا ب ا ن ک لا ت ص ر ف نا ع ن ک و ا ن ک ن اهستیم ول علم تو درباره ما و علم ما درباره تو این است که ما را از درگاهت نران و اگرچه ماغ ی ر م س ت و ج بین ل ر ح م ت ک ف ا ن ت ا ه ل ا ن ت جو د ع ل ی نا و ع ل ال م ذ ن بین مستوجب رحمت تو نیستیم ول تو شایسته آن که بر ما بخشش کن و بر گنهکارانب ف ض ل س ع ت ک ف ام ن ن ع ل ی نا ب ما ا ن ت ا ه ل ه و ج د ع ل ی نا ف ا ن ا م ح تاجو ن به فضل وسیعت توجه فرمای پس بر ما منت گذار بدانچه تو شایسته آن و بر ما جود کن که ما نیازمند[ا ل ن ی ل ک یا .] ا ل ن ی ل ک یا غ ف ار ب نو ر ک اه ت د ی نا و ب ف ض ل ک اس ت غ ن ی نا و ب ن ع م ت ک عطا توییم ا آمرزنده به نور تو راه یافتیم و به فضل تو ب نیاز جستیم و به نعمت توا ص ب ح نا و ا م س ی نا ذ نو ب نا ب ی ن ی د ی ک ن س ت غ ف ر ک ال له م م ن ها و ن تو ب صبح و شام کردیم گناهان ما پیش رو تو است که ما از آنها آمرزش خواهیم و بسویت توبه کنیما ل ی ک ت ت ح ب ب ا ل ی نا ب الن ع م و ن عار ض ک ب الذ نو ب خ ی ر ک ا ل ی نا ناز ل تو با نعمتهایت بر ما دوست کن و ما به گناهان با تو معارضه و برابر کنیم خیر تو بر ما نازل گرددو ش ر نا ا ل ی ک صاع د و ل م ی ز ل و لا ی زال م ل ک ک ریم ی ا تیک ع ن ا ب ع م ل و در برابر شر ما بسو تو بالا آید و تو همیشه تا بوده و هست پادشاه بزرگوار و کریم بوده ا که از جانب ما کارها ق بیح ف لا ی م ن ع ک ذل ک م ن ا ن ت حو ط نا ب ن ع م ک و ت ت ف ض ل ع ل ی نا ب آلا ئ ک زشت بسو تو آید ول آنها جلوگیریت نکند از اینکه ما را به نعمتها خود فراگیر و خود بر ما تفضل کن ف س ب حان ک ما ا ح ل م ک و ا ع ظ م ک و ا ک ر م ک م ب د ئا و م عیدا ت ق د س ت پس منزه تو که چقدر بردبار و چه بزرگ و کریم چه در آغاز نعمت و چه در ادامه آن نامهایت مقدسا س مآئ ک و ج ل ث ناؤ ک و ک ر م ص نائ ع ک و ف عال ک ا ن ت ا له ا و س ع و ستایشت ارجمند است و کارها و رفتارت گرانبها است فضل تو ا معبود منف ض لا و ا ع ظ م ح ل ما م ن ا ن ت قای س ن ب ف ع ل و خ طی ئ ت ف ال ع ف و ال ع ف و وسیعتر و بردباریت بزرگتر از آنست که مرا به کردار و گناهم بسنج از من درگذر درگذر[ال ع ف و س ی د س ی د .] ال ع ف و س ی د س ی د س ی د ا لل ه م اش غ ل نا ب ذ ک ر ک و ا ع ذ نا م ن درگذر ا آقا من آقا من آقا من خدایا ما را به ذکر خود مشغول کن و ازس خ ط ک و ا ج ر نا م ن ع ذاب ک و ار ز ق نا م ن م واه ب ک و ا ن ع م ع ل ی نا م ن خشمت پناهمان ده و از عذابت امانمان ده و از بخششهایت روزیمان گردان و ازف ض ل ک و ار ز ق نا ح ج ب ی ت ک و ز یار ه ق ب ر ن ب ی ک ص ل وات ک و ر ح م ت ک فضل خود بر ما انعام کن و روز ما کن حج خانه ات و زیارت قبر پیامبرت را که درود تو و رحمتو م غ ف ر ت ک و ر ض وان ک ع ل ی ه و ع ل ا ه ل ب ی ت ه ا ن ک ق ریب م جیب و آمرزش و خوشنودیت بر او و بر خاندانش باد که براست تو به خلق نزدیک و اجابت کننده دعای و ار ز ق نا ع م لا ب طاع ت ک و ت و ف نا ع ل م ل ت ک و س ن ه ن ب ی ک ص ل الل ه و عمل به طاعتت را روز ما گردان و بر کیش خودت و روش پیامبرت که درود توع ل ی ه و ال ه ا لل ه م اغ ف ر ل و ل وال د و ار ح م ه ما ک ما ر ب یان ص غیرا بر او و آلش باد ما را بمیران خدایا بیامرز مرا و پدر و مادرم را و برایشان رحم کن چنانچه مرا در کودک پروریدندا ج ز هما ب الا حسان ا ح سانا و ب الس ی ئات غ ف رانا ا لل ه م اغ ف ر و پاداششان بده در برابر نیک به نیک و در مقابل بدیها به آمرزش خدایا بیامرزل ل م ؤ م نین و ال م ؤ م نات الا حیآء م ن ه م و الا موات و تاب ع ب ی ن نا و ب ی ن ه م مردان و زنان باایمان را چه زندگانشان و چه مردگانشان را و پیوند ده میان ما و ایشان راب ال خ ی رات ا لل ه م اغ ف ر ل ح ی نا و م ی ت نا و شاه د نا و غآئ ب نا ذ ک ر نا و ا ن ثانادر نیکیها خدایا بیامرز زنده ما و مرده ما و حاضر ما و غائب ما، مرد ما و زن ما را؛ص غیر نا و ک بیر نا ح ر نا و م م لو ک نا ک ذ ب ال عاد لو ن ب الل ه و ض ل و ا ض لالا کوچک ما و بزرگ ما را، آزاد ما و برده ما را، دروغ گفتند برگشتگان از خدا و گمراه شدند گمراه ب عیدا و خ س رو ا خ س رانا م بینا ا لل ه م ص ل ع ل م ح م د و آل م ح م د دور و زیان کردند زیان آشکار خدایا درود فرست بر محمد و آل محمدو اخ ت م ل ب خ ی ر و اک ف ن ما ا ه م ن م ن ا م ر د ن یا و آخ ر ت و کارم را ختم به خیر کن و کفایت کن آنچه اندیشه ام را به خود مشغول کرده از کار دنیا و آخرتمو لات س ل ط ع ل م ن لا ی ر ح م ن و اج ع ل ع ل م ن ک واق ی ه باق ی ه و لاو مسلط مکن بر من کس را که به من رحم نکند و بنه بر من از نزد خود نگهبان همیشگ وت س ل ب ن صال ح ما ا ن ع م ت ب ه ع ل و ار ز ق ن م ن ف ض ل ک ر ز قا واس عا از من نعمتها شایسته خود را که به من داده ا سلب مفرما و از فضل خویش روز فراخح لالا ط ی با ا لل ه م اح ر س ن ب ح راس ت ک و اح ف ظ ن ب ح ف ظ ک و اک لا ن و حلال و پاک برا من روز گردان خدایا به نگهبان خود مرا نگهبان فرما و به حفظ خود حفظم کن و در حمایت خودب ک لائ ت ک و ار ز ق ن ح ج ب ی ت ک ال ح رام ف عام نا هذا و ف ک ل عام نگاهداریم کن و روز من کن حج خانه محترمت را در این سال و در هر سالو ز یار ه ق ب ر ن ب ی ک و الا ئ م ه ع ل ی ه م الس لام و لا ت خ ل ن یا ر ب م ن و زیارت قبر پیغمبرت و قبور ائمه علیهم السلام را و محرومم مکن پروردگارا ازت ل ک ال م شاه د الش ریف ه و ال م واق ف ال ک ریم ه ا لل ه م ت ب ع ل ح ت زیارت این مشاهد شریفه و زیارتگاهها گرام خدایا توبه ام ده تا[لا ا ع ص ی ک .] لا ا ع ص ی ک و ا ل ه م ن ال خ ی ر و ال ع م ل ب ه و خ ش ی ت ک ب الل ی ل و الن هار مانافرمانیت نکنم و به دلم انداز کار نیک را و عمل بدان و ترست را در شب و روز تا هنگام کها ب ق ی ت ن یا ر ب ال عال مین ا لل ه م ا ن ک ل ما ق ل ت ق د ت ه ی ا ت و ت ع ب ا ت در این دنیا زنده ام دار ا پروردگار جهانیان خدایا من هر زمان پیش خود گفتم که دیگر مهیا و مجهز شده امو ق م ت ل لص لوه ب ی ن ی د ی ک و ناج ی ت ک ا ل ق ی ت ع ل ن عاسا ا ذا ا ن او برخاستم برا خواندن نماز در برابرت و با تو به راز پرداختم تو بر من چ رت و پینک را مسلط کرد در آن هنگام کهص ل ی ت و س ل ب ت ن م ناجات ک ا ذا ا ن ا ناج ی ت مال ک ل ما ق ل ت ق د داخل نماز شدم و حال مناجات را از من گرفت در آن وقت که به راز و نیاز پرداختم ، مرا چه شده است که هرگاه با خود گفتمص ل ح ت س ریر ت و ق ر ب م ن م جال س الت و ابین م ج ل س ع ر ض ت باطن و درونم نیکو شده و نزدیک شده از مجالس توبه کنندگان مجلس من ، گرفتار ل ب ل ی ه ا زال ت ق د م و حال ت ب ی ن و ب ی ن خ د م ت ک س ی د ل ع ل ک ع ن و پیش آمد برایم رخ داده که پایم لغزش پیدا کرده و میان من و خدمتگذاریت حائل گشته ا آقا من شاید مرا از د ر باب ک ط ر د ت ن و ع ن خ د م ت ک ن ح ی ت ن ا و ل ع ل ک ر ا ی ت ن م س ت خ ف ا خانه ات رانده ا و از خدمتت دورم کرده ا یا شاید دیده ا سبک شمارمب ح ق ک ف ا ق ص ی ت ن ا و ل ع ل ک ر ا ی ت ن م ع ر ضا ع ن ک ف ق ل ی ت ن ا و ل ع ل ک حق ت را پس دورم کرده ا یا شاید دیده ا از تو رو گردانده ام پس خشمم کرده ا یا شاید مراو ج د ت ن ف م قام ال کاذ بین ف ر ف ض ت ن ا و ل ع ل ک ر ا ی ت ن غ ی ر شاک ر در جایگاه دروغگویانم دیده ا پس رهایم کرده ا یا شاید دیده ا سپاسگزارل ن ع مآئ ک ف ح ر م ت ن ا و ل ع ل ک ف ق د ت ن م ن م جال س ال ع ل مآء ف خ ذ ل ت ن نعمتهایت نیستم پس محرومم ساخته ا یا شاید مرا در مجلس علماء نیافته ا پس خوارم کرده ا ا و ل ع ل ک ر ا ی ت ن ف ال غاف لین ف م ن ر ح م ت ک آی س ت ن ا و ل ع ل ک یا شاید مرا در زمره غافلانم دیده ا پس از رحمت خویش ب بهره ام کرده ا یا شایدر ا ی ت ن آل ف م جال س ال ب ط الین ف ب ی ن و ب ی ن ه م خ ل ی ت ن ا و ل ع ل ک ل م مرا ماءنوس با مجالس بیهوده گذرانم دیده ا پس مرا به آنها واگذاشته ا یا شایدت ح ب ا ن ت س م ع د عآئ ف باع د ت ن ا و ل ع ل ک ب ج ر م و ج ریر ت دوست نداشت دعایم را بشنو پس از درگاهت دورم کرده ا یا شاید به جرم و گناهم کیفرم داده ا کاف ی ت ن ا و ل ع ل ک ب ق ل ه ح یآئ م ن ک جاز ی ت ن ف ا ن ع ف و ت یا ر ب یا شاید به ب شرمیم مجازاتم کرده ا پس اگر از من بگذر پروردگاراف طال ما ع ف و ت ع ن ال م ذ ن بین ق ب ل لا ن ک ر م ک ا ر ب ی ج ل ع ن بجاست چون بسیار اتفاق افتاده که از گنهکاران پیش از من گذشته ا زیرا کرم تو پروردگارا برتر ازم کافات ال م ق ص رین و ا ن ا عائ ذ ب ف ض ل ک هار ب م ن ک ا ل ی ک م ت ن ج ز ماکیفر کردن تقصیرکاران است و من پناهنده به فضل توام و از ترس تو بسو خودت گریخته ام و درخواستو ع د ت م ن الص ف ح ع م ن ا ح س ن ب ک ظ ن ا ا له ا ن ت ا و س ع ف ض لا انجام وعده ات را در چشم پوش از کس که خوش گمان به تو است دارم خدایا تو فضلت و سیعترو ا ع ظ م ح ل ما م ن ا ن ت قای س ن ب ع م ل ا و ا ن ت س ت ز ل ن ب خ طیئ ت و ماو بردباریت بزرگتر از آنست که مرا به کردارم بسنج یا اینکه مرا به خطایم بلغزان و چها ن ا یا س ی د و ما خ ط ر ه ب ن ب ف ض ل ک س ی د و ت ص د ق ع ل هستم من ا آقا من و چه ارزش دارم ؟ مرا به فضل خویش ببخش ا آقا من و بر منب ع ف و ک و ج ل ل ن ب س ت ر ک و اع ف ع ن ت و بیخ ب ک ر م و ج ه ک س ی د با عفو خود نیک کن و با پرده پوشیت بپوشانم و درگذر از سرزنش کردنم به بزرگوار ذاتت آقا منا ن ا الص غیر ال ذ ر ب ی ت ه و ا ن ا ال جاه ل ال ذ ع ل م ت ه و ا ن ا الض آل ال ذ من همان بنده خردسال هستم که پرورید و همان نادان هستم که دانایش کرد و همان گمراه هستم کهه د ی ت ه و ا ن اال و ضیع ال ذ ر ف ع ت ه و ا ن ا ال خآئ ف ال ذ آم ن ت ه و ال جای ع راهنماییش کرد و همان پست هستم که بلندش کرد و همان ترسان هستم که امانش داد و گرسنه ا هستمال ذ ا ش ب ع ت ه و ال ع ط شان ال ذ ا ر و ی ت ه و ال عار ال ذ ک س و ت ه که سیرش کرد و تشنه ا هستم که سیرابش کرد و برهنه ا هستم که پوشاندیشو ال ف قیر ال ذ ا غ ن ی ت ه و الض عیف ال ذ ق و ی ت ه و الذ لیل ال ذ ا ع ز ز ت ه و ندار هستم که دارایش کرد و ناتوان هستم که نیرومندش کرد و خوار هستم که عزیزش کرد و الس قیم ال ذ ش ف ی ت ه و الس آئ ل ال ذ ا ع ط ی ت ه و ال م ذ ن ب ال ذ و دردمند هستم که درمانش کرد و خواهنده ا هستم که عطایش کرد و گنهکار هستم کهس ت ر ت ه و ال خاط ئ ال ذ ا ق ل ت ه و ا ن اال ق لیل ال ذ ک ث ر ت ه و ال م س ت ض ع ف گناهانش را پوشاند و خطاکار هستم که از او گذشت و اندک هستم که بسیارش کرد و خوارشمرده ا هستمال ذ ن ص ر ت ه و ا ن ا الط رید ال ذ آو ی ت ه ا ن ا یا ر ب ال ذ ل م ا س ت ح ی ک که یاریش کرد و آواره ا هستم که جا و ماءوایش داد منم پروردگارا آن کس که در خلوت از تو شرم نکردمف ال خ لا ء و ل م ا ر اق ب ک ف ال م لا ء ا ن ا ص اح ب الد و اه ال ع ظ م ا ن او در آشکارا هم رعایت تو را نکردم منم صاحب مصیبتها و ماجراها بزرگ منمال ذ ع ل س ی د ه اج ت ر ا ن ا ال ذ ع ص ی ت ج ب ار الس مآء ا ن ا ال ذ کس که بر آقا خود دلیر کرده منم کس که نافرمان برپادارنده آسمانها را کرده ام منم کس کها ع ط ی ت ع ل م عاص ال ج لیل الر شا ا ن ا ال ذ حین ب ش ر ت ب هابرا نافرمانیها بزرگ که کرده ام رشوه داده ام منم آن کس که هرگاه نوید گناه رابه من م دادندخ ر ج ت ا ل ی ها ا س ع ا ن ا ال ذ ا م ه ل ت ن ف م ا ار ع و ی ت و س ت ر ت ع ل بسویش شتابان م رفتم منم که مهلتم داد ول من به خود نیامدم و بر من پوشاند [ف م ا اس ت ح ی ی ت .] ف م ا اس ت ح ی ی ت و ع م ل ت ب ال م عاص ف ت ع د ی ت و ا س ق ط ت ن م ن ع ی ن ک ول من شرم نکردم و نافرمانیها کردم و از حد گذراندم و از چشم خود مرا انداخت و من اعتنا نکردمف ما بال ی ت ف ب ح ل م ک ا م ه ل ت ن و ب س ت ر ک س ت ر ت ن ح ت ک ا ن ک ا غ ف ل ت ن پس باز هم به بردباریت مهلتم داد و به پرده پوشیت مرا پوشاند تا بدانجا که گویا از یاد من بیرون رفت و م ن ع قو بات ال م عاص ج ن ب ت ن ح ت ک ا ن ک اس ت ح ی ی ت ن ا له ل م و از کیفرها گناهان مرا دور داشت تا به حد که گویا از من شرم کرد خدایا درا ع ص ک حین ع ص ی ت ک و ا ن ا ب ر بو ب ی ت ک جاح د و لا ب ا م ر ک م س ت خ ف هنگام گناه که من نافرمانیت کردم نه از باب این بود که پروردگاریت را منکر بودم و یا دستورت را سبک شمردم[و لا ل ع قو ب ت ک .]و لا ل ع قو ب ت ک م ت ع ر ض و لا ل و عید ک م ت هاو ن لک ن خ ط یئ ه ع ر ض ت و یا خود را در معرض کیفرت درآوردم و یا تهدیدها تو را ب ارزش فرض کردم بلکه گناه بود که پیش آمدو س و ل ت ل ن ف س و غ ل ب ن ه وا و ا عان ن ع ل ی ها ش ق و ت و غ ر ن و نفس سرکش نیز آنرا آراست و هوا نفس نیز چیره شد و بدبخت هم کمک کرد و پرده آویختهس ت ر ک ال م ر خ ع ل ف ق د ع ص ی ت ک و خال ف ت ک ب ج ه د ف الا ن م ن پرده پوش تو هم مرا مغرور کرد و در نتیجه تا آنجا که م توانستم در نافرمان و مخالفت تو کوشیدم ول اکنون کیست کهع ذاب ک م ن ی س ت ن ق ذ ن و م ن ا ی د ال خ ص مآء غ دا م ن ی خ ل ص ن از عذاب تو مرا نجات دهد و از دست دشمنان در فردا قیامت چه کس خلاصم کندو ب ح ب ل م ن ا ت ص ل ا ن ا ن ت ق ط ع ت ح ب ل ک ع ن ف واس و ا تا ع ل ماو به ریسمان چه کس چنگ زنم اگر تو رشته خود را از من قطع کن پس چه رسوای است برا منا ح ص ک تاب ک م ن ع م ل ال ذ ل و لا ما ا ر جو م ن ک ر م ک و س ع ه بر آنچه نامه تو از عمل من شماره و احصاء کرده که اگر امید من به کرمت و وسعتر ح م ت ک و ن ه ی ک ا ی ا ع ن ال ق نو ط ل ق ن ط ت ع ن د ما ا ت ذ ک ر ها یا خ ی ر رحمتت نبود و از ناامید شدن بازم نم داشت به محض آنکه به یاد آنها م افتادم یکسره ناامید م شدم ا بهترینم ن د عاه داع و ا ف ض ل م ن ر جاه راج ا لل ه م ب ذ م ه الا س لام ا ت و س ل کس که خواندش خواننده ا و برترین کس که امیدش دارد امیدوار خدایا به پیمان اسلام به درگاهت توسل جویما ل ی ک و ب ح ر م ه ال ق ر آن ا ع ت م د ا ل ی ک و ب ح ب الن ب الا م ال ق ر ش و به حرمت قرآن بر تو اعتماد کنم و به دوست و محبت که به پیامبر ام قرش ال هاش م ال ع ر ب الت هام ال م ک ال م د ن ا ر جو الز ل ف ه ل د ی ک ف لاهاشم عرب تهام مک مدن دارم امید تقرب به تو را دارم پس تو انس ایمان مرا مبد ل بهتو ح ش اس تیناس ایمان و لا ت ج ع ل ث واب ث واب م ن ع ب د س واک وحشت مکن و پاداشم را پاداش آن کس که جز تو را پرستیده قرار مدهف ا ن ق و ما آم نو ا ب ا ل س ن ت ه م ل ی ح ق نو ا ب ه د مآئ ه م ف ا د ر کو ا ما ا م لو ا و ا ن ازیرا مردم بودند که به زبان ایمان آوردند تا بدان وسیله خون خود را حفظ کنند و بدین مقصود هم رسیدند ول ماآم ن ا ب ک ب ا ل س ن ت نا و ق لو ب نا ل ت ع ف و ع ن ا ف ا د ر ک نا ما ا م ل نا و ث ب ت ر جائ ک به دل و زبان به تو ایمان آوردیم تا از ما بگذر پس ما را هم به مقصودمان برسان و امیدت راف ص دو ر نا و لا ت ز غ ق لو ب نا ب ع د ا ذ ه د ی ت نا و ه ب ل نا م ن ل د ن ک در دلها ما ثابت و محکم فرما و منحرف مساز دلها ما را پس از آنکه هدایتمان کرد و ببخش بما از نزد خودر ح م ه ا ن ک ا ن ت ال و ه اب ف و ع ز ت ک ل و ان ت ه ر ت ن ما ب ر ح ت م ن باب ک رحمت که براست توی بسیار بخشنده به عزتت سوگند اگر برانیم من هرگز از در خانه ات برنخیزمو لا ک ف ف ت ع ن ت م ل ق ک ل ما ا ل ه م ق ل ب م ن ال م ع ر ف ه ب ک ر م ک و س ع ه و دست از تملق و چاپلوسیت برندارم چون شناسای کرمت و رحمت وسیعت به دلم الهام شده ،ر ح م ت ک ا ل م ن ی ذ ه ب ال ع ب د ا لا ا ل م و لاه و ا ل م ن ی ل ت ج ئ بنده به نزد چه کس رود جز به درگاه مولایش وال م خ لو ق ا لا ا ل خال ق ه ا له ل و ق ر ن ت ن ب الا ص فاد و م ن ع ت ن س ی ب ک مخلوق به که پناهنده شود جز به خالقش خدایا اگر مرا به زنجیر و بند گرفتارم کن م ن ب ی ن الا ش هاد و د ل ل ت ع ل ف ضای ح ع یو ن ال ع باد و ا م ر ت ب و بازدار از من عطایت را در میان انظار مردم و رسواییهایم را به چشم بندگانت آر و دستور بردنم راا ل الن ار و ح ل ت ب ی ن و ب ی ن الا ب رار ما ق ط ع ت ر جآئ م ن ک و مابسو دوزخ صادر کن و میان من و نیکان حائل گرد من هرگز امیدم را از تو قطع نخواهم کرد وص ر ف ت ت ا میل ل ل ع ف و ع ن ک و لا خ ر ج ح ب ک م ن ق ل ب ا ن ا لا ا ن س آرزومندیم را از عفو تو بازنگردانم و بیرون نرود محبتت از دلم و منا یاد ی ک ع ن د و س ت ر ک ع ل ف دار الد ن یا س ی د ا خ ر ج ح ب الد ن یانعمتهای که در دنیا به من داد و پرده پوشیهایت را فراموش نم کنم ا آقا من محبت دنیا رام ن ق ل ب و اج م ع ب ی ن و ب ی ن ال م ص ط ف و آل ه خ ی ر ت ک م ن خ ل ق ک از دلم بیرون کن و جمع کن میان من و میان پیامبرت حضرت مصطف و آلش برگزیدگان خلقتو خات م الن ب ی ین م ح م د ص ل الل ه ع ل ی ه و آل ه و ان ق ل ن ا ل د ر ج ه ال تو ب ه و خاتم پیمبران محمد صل الله علیه و آله و مرا به درجه توبه و بازگشتا ل ی ک و ا ع ن ب ال ب کآء ع ل ن ف س ف ق د ا ف ن ی ت ب الت س ویف و الا مال بسویت برسان و یاریم ده به گریه کردن بر خویشتن زیرا که من عمرم را به امروز و فردا کردن و آرزوهاع م ر و ق د ن ز ل ت م ن ز ل ه الا ی سین م ن خ ی ر ف م ن ی کو ن ا س و ء حالا گذراندم و درآمده ام در جایگاه ناامیدان از خیر خودم پس کیست که بدحال تر از من باشدم ن ا ن ا ن ا ن ق ل ت ع ل م ث ل حال ا ل ق ب ر ل م ا م ه د ه ل ر ق د ت و ل م اگر من بر این حال بسو قبرم منتقل گردم زیرا که آماده اش نکرده ام برا خوابیدنما ف ر ش ه ب ال ع م ل الص ال ح ل ض ج ع ت و مال لا ا ب ک و لا ا د ر ا ل ماو فرش نکرده ام آنرا به عمل صالح برا آرمیدنم و چرا گریه نکنم در صورت که نم دانم به چه سرنوشت ی کو ن م صیر و ا ر ن ف س ت خاد ع ن و ا ی ام ت خات ل ن و ق د دچار گردم من نفس خود را چنان بینم که با من نیرنگ زند و روزگارم را که مرا بفریبدخ ف ق ت ع ن د ر ا س ا ج ن ح ه ال م و ت ف مال لا ا ب ک ا ب ک ل خ رو ج در حال که مرگ بالها خود را بر سرم گسترده پس چرا گریه نکنم ؟ گریه کنم برا جان دادنمن ف س ا ب ک ل ظ ل م ه ق ب ر ا ب ک ل ضیق ل ح د ا ب ک ل س ؤ ال م ن ک ر گریه کنم برا تاریک قبرم گریه کنم برا تنگ لحدم گریه کنم برا سؤ ال نکیرو ن کیر ا ی ا ا ب ک ل خ رو ج م ن ق ب ر ع ر یانا ذ لیلا حام لا ث ق ل و منکر از من گریه کنم برا بیرون آمدنم از قبر برهنه و خوار که بار سنگینم را[ع ل ظ ه ر ] ع ل ظ ه ر ا ن ظ ر م ر ه ع ن ی مین و ا خ ر ع ن ش مال ا ذ ال خ لائ ق به پشتم بار کرده یکبار از طرف راستم بنگرم و بار دیگر از طرف چپ و هریک از خلایق راف ش ا ن غ ی ر ش ا ن ل ک ل ام ر ئ م ن ه م ی و م ئ ذ ش ا ن ی غ نیه و جو ه در کار غیر از کار خود ببینم برا هر یک از آنها در آن روز کار است که به خود مشغولش دارد چهره های ی و م ئ ذ م س ف ر ه ضاح ک ه م س ت ب ش ر ه و و جو ه ی و م ئ ذ ع ل ی ها غ ب ر ه در آن روز گشاده و خندان و شادمانند و چهره های در آن روز غبارآلود است و سیاه و خوار آنها رات ر ه ق ها ق ت ر ه و ذ ل ه س ی د ع ل ی ک م ع و ل و م ع ت م د و ر جآئ فراگرفته ا آقا من بر تو است تکیه و اعتماد و امیدو ت و ک ل و ب ر ح م ت ک ت ع ل ق ت صیب ب ر ح م ت ک م ن ت شآء و ت ه د و توکلم و به رحمت تو آویخته ام ، به رحمت خود رسان هرکه را خواه و به کرامتت راهنمای کن ب ک رام ت ک م ن ت ح ب ف ل ک ال ح م د ع ل ما ن ق ی ت م ن الش ر ک ق ل ب هر که را دوست دار پس ستایش تو را است بر اینکه دلم را از آلودگ شرک پاک کرد و ل ک ال ح م د ع ل ب س ط ل سان ا ف ب ل سان هذ ا ال کال ا ش ک ر ک ا م و برا تو است ستایش برا باز کردنت زبانم را، آیا به این زبان ک ندم سپاس تو را گویم یاب غای ه ج ه د ف ع م ل ا ر ضیک و ما ق د ر ل سان یا ر ب ف ج ن ب با نهایت کوششم در کردارم تو را خوشنود سازم ؟ و چه ارزش دارد زبانم پروردگارا در برابرش ک ر ک و ما ق د ر ع م ل ف ج ن ب ن ع م ک و ا ح سان ک [ا ل ]ا له ا ن جو د ک سپاس تو و چه ارزش دارد کردارم در کنار نعمتهایت و احسان که به من کرد خدایا براست بخشش توب س ط ا م ل و ش ک ر ک ق ب ل ع م ل س ی د ا ل ی ک ر غ ب ت و ا ل ی ک ر ه ب ت آرزویم را گسترانید و شکر تو کردارم را پذیرفت آقا من اشتیاق من بسو تو است و هراسم از تو استو ا ل ی ک ت ا میل و ق د ساق ن ا ل ی ک ا م ل و ع ل ی ک یا واح د ع ک ف ت و آرزو و امیدم بسو تو است و آرزویم مرا بسو تو کشانده و همتم ا خدا یگانه من بدرگاه تو نشیمن کردهه م ت و فیما ع ن د ک ان ب س ط ت ر غ ب ت و ل ک خال ص ر جآئ و خ و ف و در آنچه پیش تو است جامه شوقم دامن گسترده و امید خالص و ترسمو ب ک ا ن س ت م ح ب ت و ا ل ی ک ا ل ق ی ت ب ی د و ب ح ب ل طاع ت ک م د د ت تنها از تو است و به تو محبتم انس گرفته و دست به جانب تو انداخته ام و به ریسمان اطاعت تو بند کردمر ه ب ت [یا] م و لا ب ذ ک ر ک عاش ق ل ب و ب م ناجات ک ب ر د ت ا ل م ترسم را ا مولا من به یاد تو دلم زنده است و به راز و نیاز تو سوزشال خ و ف ع ن ف یا م و لا و یا م ؤ م ل و یا م ن ت ه س ؤ ل ف ر ق ب ی ن ترسم را تسکین بخشم پس ا مولا من و ا آرزویم و ا آخرین سرحد خواسته ام میانو ب ی ن ذ ن ب ال مان ع ل م ن ل ز وم طاع ت ک ف ا ن ما ا س ئ ل ک ل ق دیم الر جآء من و گناهم را که مانع از ملازمت اطاعت تو است جدای بینداز و این خواهش که من از تو م کنم به خاطر همان امید دیرینه ایستفیک و ع ظیم الط م ع م ن ک ال ذ ا و ج ب ت ه ع ل ن ف س ک م ن الر ا ف ه که به تو دارم و برا آن طمع بزرگ است که درباره ات دارم که تو راءفت و مهربان را برا بندگانت بر خود فرض کرده ا و الر ح م ه ف الا م ر ل ک و ح د ک لا ش ریک ل ک و ال خ ل ق ک ل ه م ع یال ک پس امر و فرمان از آن تو است یگانه ا که شریک ندار و خلائق همگ جیره خوار توو ف ق ب ض ت ک و ک ل ش ء خاض ع ل ک ت بار ک ت یا ر ب ال عال مین ا له و در قبضه اقتدار تو و خاضع درگاه تواءند برتر ا پروردگار جهانیان خدایاار ح م ن ا ذ اان ق ط ع ت ح ج ت و ک ل ع ن ج واب ک ل سان و طاش ع ن د به من رحم کن در آن هنگام که حجت و دلیلم قطع شود و زبانم از پاسخ تو لال گردد و هوش در هنگامس ؤ ال ک ا ی ا ل ب ف یا ع ظیم ر جآئ لا ت خ ی ب ن ا ذ ااش ت د ت فاق ت بازپرسیت از سرم بپرد پس ا بزرگ امیدم مرا نومید مکن در آن هنگام که سخت نیازمندم و به خاطرو لا ت ر د ن ل ج ه ل و لا ت م ن ع ن ل ق ل ه ص ب ر ا ع ط ن ل ف ق ر نادانیم مرا از درگاهت مران و برا کم طاقتیم مهرت را از من بازمدار به خاطر نیاز که دارم به من بده و برا ناتوانیمو ار ح م ن ل ض ع ف س ی د ع ل ی ک م ع ت م د و م ع و ل و ر جآئ به من رحم کن ا آقا من بر تو است اعتماد و تکیه و امیدو ت و ک ل و ب ر ح م ت ک ت ع ل ق و ب ف نائ ک ا ح ط ر ح ل و ب جو د ک ا ق ص د و توکل من و مهر تو است دستاویزم و به آستان تو بار حاجت اندازم و به جود تو خواهشم راط ل ب ت و ب ک ر م ک ا ر ب ا س ت ف ت ح د عآئ و ل د ی ک ا ر جو فاق ت جویم و به کرم تو ا پروردگار من دعایم را آغاز کنم و از پیش تو امید رفع نیاز و احتیاج خود را دارمو ب غ ناک ا ج ب ر ع ی ل ت و ت ح ت ظ ل ع ف و ک ق یام و ا ل جو د ک و ک ر م ک به توانگر تو جبران نداریم کنم و زیر سایه عفو تو بپا ایستم و به جود و کرم توا ر ف ع ب ص ر و ا ل م ع رو ف ک ا دیم ن ظ ر ف لا ت ح ر ق ن ب الن ار و ا ن ت دیده بگشایم و به نیک تو چشم دوزم پس مرا به آتش مسوزان با اینکه مرکز آرزو من و در دوزخمم و ض ع ا م ل و لا ت س ک ن ال هاو ی ه ف ا ن ک ق ر ه ع ی ن یا س ی د لاسکونت مده که تو نور چشم من ا آقا منت ک ذ ب ظ ن ب ا ح سان ک و م ع رو ف ک ف ا ن ک ث ق ت و لا ت ح ر م ن ث واب ک گمان مرا به احسان و نیکیت دروغ و ب اصل مکن زیرا تو مورد اطمینان محکم من و از پاداش نیکیت محرومم مساز کهف ا ن ک ال عار ف ب ف ق ر ا له ا ن کان ق د د نا ا ج ل و ل م ی ق ر ب ن م ن ک تو به ندار من آشنای خدایا اگر مرگم نزدیک شده ول کردارم مرا به تو نزدیک نکردهع م ل ف ق د ج ع ل ت الا ع ت راف ا ل ی ک ب ذ ن ب و سآئ ل ع ل ل ا له ا ن من اعتراف به گناهم را وسیله عذر خویش به درگاهت قرار دهم خدایا اگر درگذر کیست که سزاوارتر از توع ف و ت ف م ن ا و ل م ن ک ب ال ع ف و و ا ن ع ذ ب ت ف م ن ا ع د ل م ن ک ف به گذشت باشد و اگر عذاب کن پس کیست که در حکم عادل تر از تو باشدال ح ک م ار ح م ف هذ ه الد ن یا غ ر ب ت و ع ن د ال م و ت ک ر ب ت و ف ال ق ب ر رحم کن در این دنیا به غربتم و هنگام مرگ به غمزدگیم و در قبر بهو ح د ت و ف الل ح د و ح ش ت و ا ذا ن ش ر ت ل ل ح ساب ب ی ن ی د ی ک ذ ل تنهاییم و در لحد به وحشت و ب کسیم و هنگام که در برابرت به پا حسابم آورند به خوار [م و ق ف و اغ ف ر ل ] م و ق ف و اغ ف ر ل ما خ ف ع ل الا د م ی ین م ن ع م ل و ا د م ل ما ب ه جایگاهم رحم کن و بیامرز برا من آنچه از کردارم که بر مردم پوشیده مانده و ادامه بده برایم آنچه را که بدان مرا[س ت ر ت ن و ار ح م ن .] س ت ر ت ن و ار ح م ن ص ریعا ع ل ال ف راش ت ق ل ب ن ا ی د ا ح ب ت پوشاند و در آن حال که در بستر مرگ افتاده و دستها یاران مرا به این سو و آن سو کنندو ت ف ض ل ع ل م م دو دا ع ل ال م غ ت س ل ی ق ل ب ن صال ح جیر ت و ت ح ن ن بر من رحم کن و در آن حال که رو سنگ غسالخانه دراز کشیده ام و همسایگان شایسته ام به اینطرف و آنطرف م گردانندع ل م ح مو لا ق د ت ناو ل الا ق ر بآء ا ط راف ج ناز ت و ج د ع ل م ن قو لا بر من تفضل کن و هنگام که خویشان اطراف جنازه ام را بر دوش گرفته اند با من مهربان فرماق د ن ز ل ت ب ک و حیدا ف ح ف ر ت و ار ح م ف ذل ک ال ب ی ت ال ج دید وهنگام که تک و تنها در میان گودال قبر بر تو وارد شوم بر من بخشش کن و به غربت من در آن خانه تازه و نوغ ر ب ت ح ت لا ا س ت ا ن س ب غ ی ر ک یا س ی د ا ن و ک ل ت ن ا ل ن ف س رحم کن بطور که بجز تو انس نگیرم ا آقا من اگر مرا به خودم واگذار ه ل ک ت س ی د ف ب م ن ا س ت غیث ا ن ل م ت ق ل ن ع ث ر ت ف ا ل م ن ا ف ز ع ا ن هلاک گردم آقا من پس به که استغاثه کنم اگر تو لغزشم را نادیده نگیر و به که پناه برمف ق د ت ع نای ت ک ف ض ج ع ت و ا ل م ن ا ل ت ج ئ ا ن ل م ت ن ف س ک ر ب ت اگر عنایت تو را در آرامگاهم از دست بدهم و به که ملتج گردم اگر تو غمم را برطرف نکن ،س ی د م ن ل و م ن ی ر ح م ن ا ن ل م ت ر ح م ن و ف ض ل م ن ا ؤ م ل ا ن آقا من که را دارم و که بر من رحم کند اگر تو بر من رحم نکن و فضل که را آرزو کنمع د م ت ف ض ل ک ی و م فاق ت و ا ل م ن ال ف رار م ن الذ نو ب ا ذ اان ق ض در روز نیازمندیم اگر فضل تو را گم کنم و بسو چه کس از گناهانم بگریزم در آن هنگام که عمرما ج ل س ی د لا ت ع ذ ب ن و ا ن ا ا ر جو ک ا له ح ق ق ر جآئ و آم ن بسر رسد ا آقا من مرا با اینکه به تو امیدوارم معذب مفرما خدایا امید مرا تحقق بخشخ و ف ف ا ن ک ث ر ه ذ نو ب لا ا ر جو فیها ا لا ع ف و ک س ی د ا ن ا ا س ئ ل ک ماو ترسم را امان بخش زیرا در این گناهان بسیار امید جز به عفو تو ندارم ا آقا من از تو خواهم چیز رالا ا س ت ح ق و ا ن ت ا ه ل الت ق و و ا ه ل ال م غ ف ر ه ف اغ ف ر ل و ا ل ب س ن م ن که شایسته آن نیستم و تو شایسته پرهیزکار هست و اهل آمرزش پس بیامرز مرا و از نظر مرحمت خود جامه ا برن ظ ر ک ث و با ی غ ط ع ل الت ب عات و ت غ ف ر ها ل و لا ا طال ب ب ها ا ن ک ذو من بپوشان که گناهانم را بپوشاند و آنها را برایم بیامرز و مورد مؤ اخذه قرارم مده که تو دارا م ن ق دیم و ص ف ح ع ظیم و ت جاو ز ک ریم ا له ا ن ت ال ذ ت فیض منت دیرینه و چشم پوش بزرگ و گذشت بزرگوار هست خدایا توی که فیض خود راس ی ب ک ع ل م ن لا ی س ئ ل ک و ع ل ال جاح دین ب ر بو ب ی ت ک ف ک ی ف حت بر آنکه درخواست نکند و بر منکران پروردگاریت فروریز پس چگونه نسبت به کس کهس ی د ب م ن س ئ ل ک و ا ی ق ن ا ن ال خ ل ق ل ک و الا م ر ا ل ی ک ت بار ک ت از تو درخواست کند و یقین داند که جهان خلقت از تو و کار بدست تو است ؟ برتر و ت عال ی ت یا ر ب ال عال مین س ی د ع ب د ک ب باب ک ا قام ت ه ال خ صاص ه و والای ا پروردگار جهانیان ، ا آقا من بنده ات به درگاهت آمده و تنگدست او را پیش رو توب ی ن ی د ی ک ی ق ر ع باب ا ح سان ک ب د عآئ ه ف لا ت ع ر ض ب و ج ه ک ال ک ریم واداشته و به وسیله دعا خود در خانه احسان تو را م کوبد پس آن رو بزرگوارت را از منع ن و اق ب ل م ن ما ا قو ل ف ق د د ع و ت ب هذ ا الد عاء و ا ن ا ا ر جو ا ن لابر مگردان و آنچه گویم از من بپذیر زیرا من به این دعا تو را خواندم و امیدوارم که بازم مگردان چونت ر د ن م ع ر ف ه م ن ب ر ا ف ت ک و ر ح م ت ک ا له ا ن ت ال ذ لا ی ح فیک آشنای کامل به مهر و راءفت تو دارم خدایا توی که درمانده و سؤ ال پیچت نکندسآئ ل و لا ی ن ق ص ک نآئ ل ا ن ت ک ما ت قو ل و ف و ق ما ن قو ل ا لل ه م ا ن سائل و بخشش و عطا از تو نکاهد تو چنان که خود گوی و بالاتر از آن که ما گوییم خدایا من از توا س ئ ل ک ص ب را ج میلا و ف ر
دعای ابوحمزه ثمالی همراه با تفسیر
منبع: برنا
