خیابان جیحون که امروز با خانه های قد و نیم قد و سر و صدا و شلوغی اتومبیل های رنگارنگ پر شده است، زمانی به دلیل گذر رودخانه کن و دشت های وسیع کشاورزی، باغ و بوستان هایی باصفا و خوش آب ورنگ داشت و زمین های خاکی اش هم معروف بود. قصه زمین خاکی میلان و ستاره های فوتبالی اش از آن دست ماجراهای خواندنی است.
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : در روزگاری که تعداد تفریحات مردم کمتر از انگشتان کف دست بود، این زمین های خاکی، بهترین گزینه برای تفریح و سرگرمی و بازی فوتبال بود. در واقع، از دل همین زمین های خاکی و بازی های دوستانه پرطرفدار بود که ستاره های بسیاری به تیم ملی و باشگاه های معروف رسیدند. زمین خاکی میلان در انتهای خیابان جیحون یکی از همین زمین های ستاره پرور بود که با تصور کردن روزهای دور پرهیاهویش می شود تشویق های بی امان تماشاچیان را که ۹۰ دقیقه بی وقفه تیم محبوبشان را تشویق می کردند، شنید؛ جایی که این روزها صاحب چمن مصنوعی، جایگاه تماشاگران و تبدیل به مجتمع ورزشی جیحون شده است، برای بسیاری از موسپیدان منطقه۱۰ تهران فوتبالیست های خاک خورده این جور زمین ها پر از خاطرات فراموش نشدنی است.
قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
مجید ملک زاده، از اهالی قدیم محله سلسبیل و از پیشکسوتان تیم تاج سابق تعریف می کند: «زمین میلان در انتهای خیابان جیحون یکی از زمین های معروف تهران بود. شهید «حسن هدایت»، شهید «رحیم قاسمی»، «جمشید رشیدی»، «علی جباری» و... و همه از همین زمین های خاکی به فوتبال معرفی شدند. این زمین اوایل میان محلی ها و بچه های فوتبالی به فدرال معروف بود. مسئولش «غلام معینی» بود که حسابی هوای بچه محل ها را داشت. بعدها به دلیل علاقه بچه های فوتبالی محله و اهالی به تیم آث میلان، نام این زمین به میلان تغییرکرد.»
ملک زاده از روزهای تقسیم زمین میلان برای تمرین و آماده سازی برای مسابقات میان تیم های مختلف یاد می کند و می گوید: «صاحب اصلی زمین میلان خانمی بود که حتی مدتی زمین را هم از بچه ها گرفت و داخلش هم گودبرداری شد. به همین دلیل این زمین به غرب و شرق و شمال و جنوب برای انجام بازی ها و تمرین ها تقسیم شد. جالب اینجا بود که انتهای همین زمین تبدیل به زباله دانی شده بود. ما درمیان بوی بد زباله ها بازی می کردیم و کمتر کسی بابت وضعیت موجود اعتراض می کرد. ما توی زمین جنگنده بودیم و به هم رحم نمی کردیم، اما بیرون از زمین همه با هم رفیق بودیم.»
ملک زاده از میان انبوه خاطراتش یادی هم از ماجرای برگزاری جام های محله ها در زمین میلان می کند: «فوتبالیست های ملی پوش زیادی در زمین میلان در قالب مسابقات محلی پا به توپ شدند. آن زمان بسیاری از بازیکن تیم ها، ملی پوش و در تیم های باشگاهی بازی می کردند، اما از بچه محل هایشان و فوتبال محله ها و جام های محلی غافل نمی شدند و در کنار بقیه بچه ها بازی می کردند.»
ملک زاده در بخش دیگر صحبت هایش از محمدرضا حیدریان، ملی پوش تیم فوتسال، یاد می کند که بازی هایش را از همین زمین خاکی میلان شروع کرد: «حیدریان سنش از بقیه کمتر بود و اوایل در کنار زمین ما که تکه ای آسفالته بود بازی می کرد و بعد به مرور به بچه های تیم اضافه شد و از همین زمین بازی هایش را شروع کرد.»
او همچنین در ادامه از مهرداد سینایی، حمید وزیری، آزاد قاسمی، جواد افشار، اصغر عباسیان و ... نام می برد که از ستاره های معروف زمین های خاکی بودند و در همین زمین میلان فوتبال بازی می کردند.
