«بهاران خجسته باد» | سرودی که از زندان به راهپیمایی‌های بهمن ۵۷ راه پیدا کرد

داستان ساخت سرود «بهاران خجسته باد» یا همان «هوا دلپذیر شد» روایت حق طلبی و نیز مبارزه طولانی مردم ایران با ظلم و طاغوت از سال ها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و رسیدن یوم الله ۲۲ بهمن است.

همشهری آنلاین حسن حسن زاده: نخستین نشانه های این سرود را باید ۱۸ سال پیش از پیروزی انقلاب در شعری از دکتر عبدالله بهزادی جست وجو کرد. او در سال ۱۳۳۹ و پس از درگذشت پاتریس لومبومبا رهبر انقلابی جنبش ملی کنگو شعری برای همدردی با همسر لومبومبا در هفته نامه سپید و سیاه منتشر کرد که چند سال بعد به منبع الهامی برای خلق سرود انقلابی «بهاران خجسته باد» تبدیل شد. در بخشی از این شعر آمده بود: «به بانوی سوگوار، که در ماتم شهید بنالید و زان نوا، دل عالمی تپید بهاران خجسته باد »

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

سال ها بعد، کرامت الله دانشیان که از مبارزان سیاسی سال های پیروزی انقلاب بود، با بخشی از این شعر سرودی ساخت و آن را به دانش آموزان مدرسه ای در روستای سلیران یاد داد تا آن را به جای سرود ملی شاهنشاهی بخوانند. وقتی دانشیان به دلیل فعالیت های مبارزاتی اش به زندان شاه افتاد، سرود بهاران خجسته باد با صدای خوش او و همراهی زندانیان در سلول ها طنین انداز می شد.

سرود بهاران خجسته باد نخستین بار از همین زندان ها بود که به میان راهپیمایی های مردم راه پیدا کرد؛ وقتی زندانیان سیاسی در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب آزاد شدند، سرودی که دانشیان ساخته بود از دل راهپیمایی ها هم شنیده شد.

در مسیر تکمیل این سرود مشهور، نوبت به «اسفندیار منفردزاده» آهنگساز برجسته آن روزها رسید که این سرود را تنظیم و با همراهی گروهی از خوانندگان به صورت شکیل تر منتشر کند. سرانجام نسخه نهایی سرود «بهاران خجسته باد» صبح روز بیست و نهم بهمن ۱۳۵۷ در استودیو صبا ضبط و کاست آن همان روز از این استودیو به تالار اجتماعات مدرسه عالی تلویزیون ارسال شد.

مردم برای نخستین بار سرود ضبط شده «بهاران خجسته باد» با صدای علی برفچی، عبدالله و ابوالفضل قهرمانی، فرهاد مافی، حسن فخار، پدرام اکبری و اسفندیار منفردزاده را در این تالار و هنگام برگزاری مراسم بزرگداشت کرامت الله دانشیان که ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ توسط رژیم شاه اعدام شده بود شنیدند.

عبدالله بهزادی

بهاران خجسته باد

خواننده: علی برفچی، عبدالله و ابوالفضل قهرمانی، فرهاد مافی، حسن فخار، پدرام اکبری و اسفندیار منفردزاده

شاعر: عبدالله بهزادی

آهنگساز: اسفندیار منفردزاده

محل ضبط یا اجرا: استودیو صبا- تالار اجتماعات مدرسه عالی تلویزیون

متن سرود:

هوا دل پذیر شد، گل از خاک بردمید

پرستو به بازگشت زد نغمه ی امید

به جوش آمده ست خون، درون رگ گیاه

بهار خجسته باز، خرامان رسد ز راه

بهار خجسته باز، خرامان رسد ز راه

به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا

به مردان تیزخشم که پیکار می کنند

به آنان که با قلم، تباهی دهر را

به چشم جهانیان پدیدار می کنند

بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد

و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل

به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست

نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد

به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا

به مردان تیزخشم که پیکار می کنند

به آنان که با قلم، تباهی دهر را

به چشم جهانیان، پدیدار می کنند

بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد

منبع: همشهری