درحالی که ابروها از ورود عرق به داخل چشم جلوگیری می کنند، اما اکثر موهای بدن انسان هیچ کار خاصی انجام نمی دهند. آنها نه به سیستم دفاعی بدن کمک می کنند و نه این اینکه کار خاص دیگری انجام می دهند، شاید خیلی عجیب و غیرقابل باور باشد اما موها تنها اعضای بیکار بدن نیستند
به گزارش همشهری آنلاین، درحالی که ابروها از ورود عرق به داخل چشم جلوگیری می کنند، اما اکثر موهای بدن انسان هیچ کار خاصی انجام نمی دهند. آنها نه به سیستم دفاعی بدن کمک می کنند و نه این اینکه کار خاص دیگری انجام می دهند، شاید خیلی عجیب و غیرقابل باور باشد اما موها تنها اعضای بیکار بدن نیستند، اعضای دیگری هم در بدن وجود دارند که با وجود پیشرفت علم مورد استفاده آنها و اینکه وجودشان چه فایده ای در بدن دارد هنوز ناشناخته باقی مانده است.
آپاندیسمتهم ردیف اول آپاندیس است، عضوی آشنا برای همه. آپاندیس در ناحیه شکمی و در جایی قرار دارد که روده بزرگ به روده کوچک وصل می شود اما گاهی همین عضو کوچک و بی آزار، دچار مشکل شده و امان ما را می برد و مجبوریم به بیمارستان برویم و در عملی نه چندان سخت، آن را خارج کنیم البته بدون هیچ نیازی به یک عضو جایگزین. اما تا حالا به این فکر کرده اید چرا با خارج شدن این عضو هیچ اتفاقی برایتان نمی افتد؟ آپاندیس در اصل یکی از اعضای حیاتی اجدادانمان در هزاران سال پیش بوده است، زمانی که آنها بیشتر خام خوار و گیاهخوار بودند آپاندیس نقش بیشتر و مهمتری در بدن انسان برای هضم غذاها بازی می کرد، اما با گذشت زمان این عضو کوچکتر و کوچکتر شد و به همان اندازه نقش اصلی اش را در هضم از دست داد تا اینکه امروزه تبدیل به عضوی شده که هنوز علت وجود آن در بدن کشف نشده است.
دندان عقلدندان عقل که بیشتر بدی آن را شنیده ایم تا خوبی هایش را زمانی در بدن انسان ها عضوی مفید و کاربردی بود، آن هم زمانی بود که استفاده از مسواک و نخ دندان مرسوم نبود و به دلیل پوسیدگی های گسترده، دندان ها خیلی کمتر از میزان واقعی عمر می کردند و خیلی زود می افتادند، به این ترتیب فک فضای خالی برای حضور این دندان ها داشت و با در آمدن این دندان ها که نقش کمکی داشتند خیلی ها خوشحال می شدند. اما امروزه به دلیل استفاده فراوان از فلوراید، دندان ها آسیب کمتری می بینند و دندان های عقل نقش موثری در جویدن ندارند. همچنین فک انسان های امروزی خیلی کوچکتر از فک اجدادشان است و دندان عقل تلاش می کند تا در این فک کوچک رشد کند به همین دلیل با درد زیادی از فک بیرون می آید و به دلیل فشارهایی که از طرف دندان های دیگر به آنها وارد می شود، معمولا عمر کوتاهی هم دارند.
استخوان دنبالچهیکی دیگر از اعضای همیشه بیکار بدن که بدون حضور آن در انتهای ستون فقرات باز هم هیچ مشکلی در راه رفتن، نشستن یا دویدن برای انسان پیش نمی آید، استخوان دنبالچه است. البته استخوان دنبالچه یکی از بی آزارترین اندام های بدن انسان است و به قول معروف کاری به کار کسی ندارد. استخوان دنبالچه بخش انتهایی از ستون مهره هاست که شامل سه تا پنج مهره جداگانه در انتهای ستون فقرات است. استخوان دنبالچه در حیوانات برای تکان دادن و کنترل دم استفاده می شود. این استخوان به عنوان بخشی از ساختار سه رکنی تحمل کننده وزن است که در نشستن به انسان تا حدی کمک می کند اما کارکرد اصلی خود در کمک به حفظ تعادل و تحرک را از دست داده است.
ماهیچه سابکلاویوسانسان های اولیه نیاز به ماهیچه هایی قوی داشتند تا در راه رفتن به آنها کمک کند، ماهیچه سابکلاویوس همان ماهیچه ای است که به انسان های اولیه و حیوانات امروزی در راه رفتن کمک می رساند. این ماهیچه کوچک، شانه را به اولین دنده وصل می کند و با گذشت زمان و تکامل بشری جایگاهش را حفظ کرده و همچنان در بدن انسان حضور دارد، اما این ماهیچه با اینکه در بدن انسان ها وجود دارد، پزشکان معتقدند که استفاده ای از آن نمی شود. البته نکته جالبی که در مورد بعضی انسان ها وجود دارد این است که بعضی از افراد این ماهیچه را ندارند و در مقابل برخی دیگر یک یا دو تا از آن را دارند.
انگشت پنجم پاانگشت پنجم یا همان انگشت کوچک که از همه انگشتان دیگر قد کوتاه تر است از دیگر اعضایی است که عملکرد آن ناشناخته باقی مانده است. دائما در جست وجوی غذا از درختان آویزان می شدند یا هنگام بالا رفتن از صخره ها مجبور بودند چهار دست و پا راه بروند، بنابراین به انگشتی احتیاج داشتند که بتواند تعادلشان را روی درخت حفظ کند، اما با تکامل توانایی های بشر، وظیفه حفظ تعادل بیشتر از همه به انگشت بزرگ پا و بعد از آن سه انگشت کناری گذاشته شد و به این ترتیب مورد استفاده انگشت پنجم در پا امروزه شناخته شده نیست و به عنوان عضوی بی استفاده در کنار دیگر انگشتان آرام و بی سر و صدا به زندگی ادامه می دهد.
لوزهشاید کمی بی انصافی باشد که لوزه ها را در ردیف متهمین بیکاری قرار دهیم و بخواهیم آنها را محاکمه کنیم اما این واقعیت درباره آنها هم صدق می کند که با خارج کردنشان از محل گرم و نرمی که از بدو تولد به آنجا عادت کرده اند هیچ اختلالی در عملکرد بدن ایجاد نمی شود. لوزه ها دو غده کوچک در دو سوی گلو هستند که از ورود میکروب ها به بدن از راه دهان جلوگیری می کنند. این اندام در کودکان اندکی بزرگ است اما هر چه کودک رشد کرده و بزرگتر می شود لوزه ها کوچکتر از اندازه قبلی خود می شوند. در واقع لوزه ها بخشی از سیستم دفاعی بدن و غدد لنفاوی هستند که گاهی اوقات و در شرایطی مانند عفونت های تنفسی مکرر این اندام، چرکین و دردناک می شوند که به آن ورم لوزه می گویند. هرچند تورم لوزه ها تا حدی باشد که مانع تنفس شود جراحی و برداشتن آنها توصیه می شود. اما هنوز مشخص نیست که وجود آنها چه اثر مثبتی روی بدن دارد.
ماهیچه های گوش بیرونیماهیچه های گوش بیرونی انسان ها به اندازه کافی بزرگ هستند تا قابل شناسایی باشند. این قسمت خارجی گوش دارای سه ماهیچه است که به انسان های اولیه اجازه می داد تا گوش های خود را مانند سگ و گربه تکان دهند. اما انسان امروزی دارای گوشی است که عضلات آن به ندرت تکامل یافته اند و این عضلات به اندازه کافی قوی نیستند تا بتوانند گوش را تکان داده و قابل استفاده باشند. هر چند که همیشه استثناء وجود دارد و افرادی هستند که بتوانند گوش خود را تکان دهند. گفته می شود انسان ها در صورت تمرین کردن می توانند این ماهیچه ها را تقویت کرده و گوش خود را تکان دهند اما این مساله موضوعی ثابت شده و قطعی نیست. به این ترتیب قسمت بیرونی گوش و سه ماهیچه متصل به آن یکی دیگر از اعضای بی استفاده بدن هستند که هنوز پزشکان موفق به کشف مورد استفاده آن نشده اند.
ماهیچه های بلندکننده موی بدنحیواناتی مانند گربه ها برای اینکه در فصل سرما، خود را گرم کنند موهای بدنشان را پف می کنند یا هنگامی که می خواهند یک حیوان دیگر را بترسانند موهای بدنشان را سیخ می کنند. این عملکرد به کمک ماهیچه هایی به همین نام در بدن این حیوانات انجام می شود. می دانیم که متعجب می شوید اما واقعیت این است که انسان ها نیز دارای این ماهیچه ها هستند. شما می توانید حضور این ماهیچه ها را زمانی که می ترسید یا خیلی سردتان است حس کنید. در این شرایط به قول معروف مو بر تن تان سیخ می شود، جالب اینجاست که این ماهیچه ها حدود سه میلیون سال پیش یعنی در زمان انسان های غارنشین کاربرد داشت موقعی که انسان های اولیه، بدنی پوشیده از مو داشتند و برای گرم کردن خود یا ترساندن انسان های دیگر یا حیوانات دیگر از سیخ کردن این موها استفاده می کردند. امروزه گفته
می شود که این ماهیچه ها در کنترل ماهیچه های بدن از طریق موهای بدن کمک می کنند.
با اینکه گفته می شود ۱۱ درصد انسان ها فاقد ماهیچه پالماریس هستند اما ۸۹ درصد بقیه هم که این ماهیچه را دارند استفاده ای از آن نمی کنند و به عبارت ساده تر داشتن یا نداشتنش هیچ فرقی ندارد. تنها کاربرد این ماهیچه نسبتا دراز که از آرنج تا مچ کشیده شده، هنگام بالارفتن و آویزان شدن است و به همین خاطر در انسان های اولیه ماهیچه ای پر کاربرد و مفید بود اما انسان امروزی به ندرت از درختی آویزان می شود یا چهار دست و پا از صخره ای بالا می رود. برای همین این ماهیچه یک عضو بیکار به شمار می رود.
پلک سومبدون هیچ اغراقی صادقانه به شما می گوییم که در چشم شما هم پلک سوم وجود دارد. البته حق با شماست اگر نخواهید قبول کنید و بگویید بعضی از حیوانات این پلک سوم را دارند نه انسان، اما کافی است جلوی آینه بروید و چشم هایتان را کاملا باز کنید، در گوشه چشم شما، جایی که مجرای اشکی قرار دارد می توانید این عضو ناآشنا را ببینید. پلک سوم باقی مانده ذره ای کوچک از غشای موجود در گوشه داخلی چشم است که هنوز هیچ کاربرد شناخته شده ای در بدن انسان ندارد. پلک سوم را بیشتر به عنوان غشای پلک می شناسیم، این عضو در بدن انسان به صورت کامل رشد نمی کند اما در چشم جوجه پرندگان، مارمولک و کوسه تا حد کامل رشد می کند و حرکت آن کاملا قابل مشاهده است.
