اداره کل ملی هوانوردی و فضانوردی ایالات متحده با شرکای بین المللی خود در استروماتولیت های باستانی استرالیا، به دنبال طرحی برای اکتشاف در مریخ است.
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از سایتک دیلی، اعضای برنامه اکتشاف مریخ ناسا، آژانس فضایی اروپا، آژانس فضایی استرالیا و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا در منطقه پیلبارای استرالیای غربی هستند تا «استروماتولیت ها»، قدیمی ترین شکل های حیات فسیل شده شناخته شده روی زمین را بررسی کنند.
در ژوئن ۲۰۲۳، رهبران برنامه اکتشاف مریخ ناسا به همتایان خود از آژانس فضایی استرالیا، ESA آژانس فضایی اروپا و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا CSIRO در یک سفر میدانی برای بازدید از برخی قدیمی ترین شواهد حیات روی زمین پیوستند.
اریک ایانسون، مدیر برنامه اکتشاف مریخ ناسا گفت: این اکتشاف علمی فرصت خوبی برای ناسا بود تا با شرکای بین المللی برای مطالعه مریخ باستانی که احتمالا گذشته مشابهی با زمین داشته است، همکاری کند. هرچه بیشتر در مورد تکامل سیاره خود بیاموزیم، بیشتر می توانیم این دانش را در توصیف خود از سیاره سرخ به کار ببریم.
پیلبارا در غرب استرالیا یکی از معدود مکان هایی در جهان است که دارای ذخایر زمین شناسی باستانی است. در حالی که جامعه بین المللی به همکاری برای مطالعه مریخ و آوردن نمونه هایی از مریخ به زمین ادامه می دهد، این تیم ها هم آنچه را که حیاط خلوت ما زمین، می تواند در مورد جستجوی حیات در جاهای دیگر به ما بیاموزد، کشف می کنند.
میچ شولت، دانشمند برنامه مریخ نورد استقامتدر مقر ناسا گفت: «آنچه ما اینجا در استرالیای غربی در حال بررسیش هستیم به عنوان استروماتولیت شناخته می شود. استروماتولیت ها فسیل هایی هستند که توسط انباشته شدن میکروارگانیسم هایی که حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش زندگی می کردند، به وجود آمده اند که حضورشان در تمام این مدت در پرونده های سنگی ثبت شده و حفظ شده است.»
بیشتر بخوانید:
عکس | تصویر جدید جیمزوب از ابرنواختر معروف | این تصویر چه اطلاعات تازه ای می دهد؟با توجه به فرآیندهای زمین شناسی که به طور مداوم سطح زمین را تغییر شکل می دهند، حفظ استروماتولیت ها یا سایر فسیل ها برای مدت طولانی روی زمین بسیار دشوار است، بنابراین تنها بخشی از حیات گذشته در پرونده های زمین شناسی باقی مانده است. در منطقه پیلبارا، استروماتولیت ها در طول میلیاردها سال دست نخورده ماندند. این باعث می شود که این مکان به یک آزمایشگاه مطالعه حیات برای دانشمندان و مهندسان تبدیل شود تا مهارت های خود را برای شناسایی نشانه های حیات در محیط های باستانی تقویت کنند.
منبع: همشهری آنلاین