کتاب «عصر هوش مصنوعی و آینده ما انسان ها» اثری از هنری کسینجر، اریک اشمیت و دانیل هوتنلوچر است. مؤلفان در این کتاب پرفروش وال استریت ژورنال به ماهیت یکی از آخرین یافته های بشر یعنی هوش مصنوعی و تأثیرات آن بر آینده ی زندگی انسان پرداخته اند.
همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: ایام تعطیلات نوروزی در کنار برنامه های ویژه این ایام که بیشتر در دید و بازدید و مسافرت می گذرد، اوقات فراغتی را هم برای بسیاری فراهم می کند که یکی از گزینه های مناسب برای پر کردن بهینه این وقت های آزاد در تعطیلات نوروزی، مطالعه است. یکی از کتاب پیشنهادی برای معالعه در این ایام، اثری در حوزه کتاب های علمی است. کتاب «عصر هوش مصنوعی و آینده ما انسان ها» اثری از هنری کسینجر، اریک اشمیت و دانیل هوتنلوچر است. مؤلفان در این کتاب پرفروش وال استریت ژورنال به ماهیت یکی از آخرین یافته های بشر یعنی هوش مصنوعی و تأثیرات آن بر آینده ی زندگی انسان پرداخته اند. الن تورینگ، پدر هوش مصنوعی در مقاله ای که در سال ۱۹۵۰ به نگارش درآورد، برای نخستین بار این پدیده را به جهانیان معرفی کرد. او در بخش آغازین معرفی این پدیده که عنوان علم تقلید یا Imitation Game را برای آن انتخاب کرده بود -عنوانی که بعدها فیلمی موفق نیز با اقتباس از آن ساخته شد- چنین پرسشی را مطرح کرد: «آیا ماشین ها می توانند فکر کنند؟» تعریف او و دیگر افراد پیشگام این حوزه از هوش مصنوعی ساده و قابل درک است: ایجاد سازوکاری برای یک ماشین که بتواند همانند انسان اما بسیار هوشمندانه تر رفتار کند و عملیات محاسباتی پیچیده را با سرعت و سهولتی بیشتر از انسان به انجام برساند. بیش از نیم قرن از آن تاریخ گذشته است. آیا هنوز این تمام کاری است که هوش مصنوعی قادر به انجام آن است؟ هنری کسینجر، اریک امرسون اشمیت و دانیل هوتنلوچر سه تن از متفکران برجسته و اندیشمندان حوزه های مختلف، در کتاب عصر هوش مصنوعی و آینده ما انسان ها گرد هم آمده اند تا به بررسی و تشریح پدیده ی هوش مصنوعی بپردازند.هوش مصنوعی با اطلاعات انبوهی که در کسری از ثانیه تولید می کند، توانسته اینترنت را به عرصه ی یکه تازی خود تبدیل کند. بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و متخصصان زمینه ها و حرفه های گوناگون نگران از دست دادن مشاغل خود هستند. هوش مصنوعی از کشف داروهای جدید گرفته تا راه اندازی پهبادهای نظامی، در تمامی حوزه ها در حال دگرگون کردن دنیای اطراف ماست. هنوز ابعاد بسیاری از این پدیده برای بشر ناشناخته است، تا این اندازه که اگر بحرانی به واسطه ی دخالت غیرمنتظره و غیرقابل کنترل هوش مصنوعی در زندگی انسان ها ایجاد شود، راه هایی برای مقابله با آن پیش بینی نشده است.
هوش مصنوعی شبیه سازی فرایندهای پردازشی هوش انسانی در ماشین است، به گونه ای که آن ماشین بتواند در فعالیت هایی مانند تعامل با محیط، بازی، حل مسئله، استدلال های گفتاری و سایر فعالیت های انسانی از خلاقیتی مشابه آنچه مغز انسان انجام می دهد استفاده کند. به زبان ساده تر، هوش مصنوعی، مدل سازی مغز انسان است با کارایی بسیار بیشتر و گسترده تر. شیوه ای که هوش مصنوعی برای دسترسی به واقعیت استفاده می کند پیچیده و گاهی متناقض است و با شیوه های مألوف انسان تفاوت های بنیادی دارد و بدیهی است که نتایج آن ها نیز با هم متفاوت خواهد بود. روش کار هوش مصنوعی این است که به کشف و کنکاش در اصل و پایه و اساس هر پدیده ای می پردازد و این همان پیشرفتی است که سالیان متمادی، اندیشمندان و متفکران بسیاری بدون حصول نتیجه ای مشخص در پی آن بوده اند. در بخشی از کتاب عصر هوش مصنوعی و آینده ما انسان ها می خوانیم: «در حالی که هر روز وظایفی به ماشین واگذار می شود که روزگاری فقط انسان ها قادر به انجام آن ها بودند، پس چه چیزی هویت ما انسان ها را تشکیل می دهد؟ همان طور که در فصل های قبل مطرح شد، هوش مصنوعی نگاه ما را نسبت به واقعیت و جهان هستی گسترده تر می کند. هوش مصنوعی نحوه ی ارتباطات ما، نحوه ی کار شبکه های ما و نحوه ی به اشتراک گذاشتن اطلاعات را تغییر خواهد داد. هوش مصنوعی نحوه ی تدوین دکترین و استراتژی های ما و نیز نحوه ی به کارگیری آن ها را متحول خواهد کرد. وقتی خود ما بررسی واقعیت ها و تأثیرگذاری بر آن ها را رها کنیم و در واقع از هوش مصنوعی به عنوان عنصری کمکی بر استنباط ها و افکار خود استفاده می کنیم، چه برداشتی از خود داریم و در جهان چه نقشی برای خودمان قائل هستیم؟ هوش مصنوعی را با مفاهیمی چون اختیار و منزلت انسان چگونه هماهنگ می کنیم؟»
منبع: همشهری آنلاین