یادداشت|کیفیت آموزشی در غیر انتفاعی ها چطور است؟

بسیاری از والدین برای این که فرزندشان معلمانی توانمند داشته باشند، سختی ها و هزینه های ثبت نام در مدارس غیرانتفاعی را به جان می خرند، درحالی که تصور این افراد ازمعلمین مدارس غیرانتفاعی با واقعیت فرسنگ ها فاصله دارد.

همشهری آنلاین، گروه خانواده: واقعیت این است که نگاه برخی از مدیران و مسئولان مدارس غیر انتفاعی به دانش آموزان صرفا اقتصادی است. این موضوع موجب می شود تا کادر آموزشی در چنین مدارسی نتوانند با دانش آموزان ارتباط برقرار کنند یا اینکه تلاشی برای پیشرفت تحصیلی آنان انجام دهند. درواقع، برخی مسئولین مدارس غیر انتفاعی ادعا می کنند که در مقابل دریافت هزینه های هنگفت از والدین دانش آموزان خدمات و آموزش های بیشتری را در مدرسه ارائه می کنند.


این در حالی است که بسیاری از این خدمات یا ارائه نمی شوند یا اگر هم در اختیار دانش آموزان قرار بگیرند، به هیچ وجه به نفع آنان تمام نمی شوند. به همین دلیل نیز کیفیت آموزش در چنین مدارسی نسبت به گذشته بسیار افت داشته و حتی تاثیرات منفی روی روان دانش آموزان گذاشته اند. یکی دیگر از معایب مدارس غیر انتفاعی این است که کیفیت آموزش در برخی مدارس غیر انتفاعی به شدت افت داشته است. به عبارت دیگر، معلمان بسیاری از مدارس غیر انتفاعی اغلب افرادی هستند که تجربه لازم و کافی در زمینه آموزش ندارند. در برخی موارد هم معلمان بازنشسته و خسته از کار آموزش وپرورش به عنوان کادر آموزشی این مدارس استخدام می شوند.


درواقع، مسئولان برخی مدارس غیر انتفاعی برای کاهش هزینه های خود تلاش می کنند تا کادر آموزشی خود را با کمترین هزینه ممکن دور هم جمع کنند. این افراد نیز برای آن که بتوانند شغلی داشته باشند، به ناچار تدریس در چنین جایگاهی را قبول می کنند. در برخی از مدارس غیر انتفاعی نیز نمره فروشی مرسوم شده است. برخی از معلمان برای آن که استاندارد پایین آموزش در کلاس های درسی خود را پنهان کنند، نمراتی بالاتر از نمره واقعی دانش آموزان در کارنامه ثبت می کنند.
عمق این فاجعه نیز در نمرات مربوط به امتحانات نهایی دانش آموزان آشکار می شود. در سایر پایه های تحصیلی نیز کادر آموزشی برای بالا جلوه دادن سطح آموزشی مدرسه، نمراتی فراتر از توانمندی واقعی دانش آموزان به آنان می دهند.

از سوی دیگر، در برخی از مدارس ساعات دروس مطابق برنامه زمان بندی آموزش وپرورش به دانش آموزان ارائه نمی شود.

برای مثال، ممکن است در برخی مدارس غیر انتفاعی از ساعات درسی مانند تعلیمات دینی کاسته شده و ساعات آموزشی بیشتری به درس فیزیک اختصاص داده شود با این توجیه که ضریب چنین دروسی در کنکور بیشتر است
شاید عده ای مطرح کنند که در آمار پذیرش دانش آموزان در کنکور یا سایر رقابت های علمی، مدارس غیردولتی نتایج مطلوبی داشته اند. در پاسخ این افراد باید به این نکته توجه داشت که درصد بسیار ناچیزی از آمار مدارس غیردولتی به مدارس برند اختصاص دارد که در پذیرش دانش آموزان هم ضوابط و معیارهای خاصی دارند و معمولا دانش آموزان برتر را می پذیرند. یعنی دانش آموزان خوب را با پیش زمینه های فرهنگی، اجتماعی و آموزشی قوی جذب می کنند و طبیعتا این بچه ها به شکل اتوماتیک دنبال درس هستند و خانواده ها هم به شدت پیگیری می کنند که این بچه ها افت آموزشی نداشته باشند. آن ۵ درصد است که دانشگاه های برند و نامدار را پر می کنند. این مدارس هم از امکانات آموزشی مطلوبی برخوردارند و هم نتایج مطلوبی دارند، اما نباید نتایج این مدارس برند انگشت شمار را که البته هزینه های تحصیل در آنها هم نجومی است- به پای همه مدارس غیرانتفاعی نوشت و با داشتن تصوری اشتباه از امکانات و بازدهی این مدارس، سال ها وقت و هزینه صرف کنیم و درنهایت با نتایجی روبرو شویم که جز سرخوردگی آورده ای برای دانش آموزان ندارد.

نویسنده: محمدرضا نیک نژاد، کارشناس آموزشی و پژوهشگر حوزه آموزش وپرورش. عضو کانون صنفی معلمان ایران و معلم بازنشسته

منبع: همشهری