...
شرکت در راهپیمایی همراه با کودکان، قواعد خاص خودش را دارد. بزرگتر ها باید با زبان روزه، بچه ها را مدیریت کنند. ظاهرش کمی سخت است، اما قطعا شیرینی و رشد آن بیشتر از سختیش خواهد بود. بعد از دو سال که به علت همه گیری بیماری، تقریبا راهپیمایی ها تعطیل بوده اند، مرور راه و رسم حضور در این آیین شریف، می تواند فایده بخش باشد.
روزه خواران کوچک
درست است که بزرگتر ها روزه هستند، اما در مدت نسبتا طولانی راهپیمایی، کودکان معمولا تشنه و گرسنه می شوند. اگر فرزندتان کوچک است و حدودا زیر ۵ سال سن دارد، دیگران هم کاملا شرایط او را درک می کنند و می توانید حتی در انظار عمومی به او آب یا خوراکی بدهید. البته سعی کنید خوراکی هوس انگیز و پررنگ و لعاب نباشد تا قدری مراعات حال دیگران شده باشد. مثلا بیسکوییت یا چوب شور یا خشکبار سنتی گزینه های خوبی هستند. همراه داشتن بطری آب هم که خیلی ضروری است، اما درمورد کودکان بزرگتر، هم دیگران چندان حس خوبی به خوراکی خوردن شان ندارند، هم خود آن ها قدرت درک این موضوع را پیدا کرده اند که دیگران روزه هستند و بهتر است جلوی آن ها چیزی خورده و آشامیده نشود. پس سعی کنید در موارد اندکی که طلبشان خیلی شدید نیست، با آن ها تمرین تحمل کنید و در سایر موارد هم برای خوردن و آشامیدنشان حالت مخفیانه ایجاد کنید، مثلا زیر چادر یا گوشه دیوار. حتی اگر این مخفیکاری حالت ساختگی داشته باشد، پیام حرمت نگه داشتن در ماه رمضان را به کودک منتقل می کند.
وسیله نقلیه
کودکان زیر چهارسال توانایی راه رفتن در کل مسیر را ندارند، پس حتما کالسکه یا سه چرخه فرمان دار با خودتان ببرید تا مجبور به بغل کردن آن ها نشوید. بعضی کودکان حرکت کند کالسکه را دوست ندارند و اگر کالسکه گاهی توقف کند یا سرعتش به قدر کافی زیاد نباشد، تلاش می کنند که آن را ترک کنند. در راهپیمایی معمولا همین حالت برقرار است. پس برای میخکوب کردن کودکان در کالسکه، از خوردنی هایی همچون ذرت بوداده، مغزجات، میوه های دانه ای، نخودچی و کشمش و ... بهره ببرید. اسباب بازی های ریز و بادکنک هم می توانند همین نقش را ایفا کنند. یادتان باشد که کریر و حمل کننده های دستی، اصلا گزینه خوبی برای راهپیمایی رفتن با نوزادان نیستند، اما به عکس، آغوشی می تواند در بخشی از مسیر کار شما را راحت تر کند.
گلاب به رویتان
اگر کودکتان را به تازگی از پوشک گرفته اید، یا باید به همراهی با راهپیمایان در بخش کوتاهی از مسیر اکتفا کنید و زود به خانه برگردید و یا این یک روز قید دستورالعمل های فرایند از پوشک گرفتن را بزنید و کودکتان را پوشک کنید. پوشک های شورتی که مدتی است نسخه ایرانی شان هم در بازار یافت می شود، می توانند به کمک شما بیایند. ظاهرشان با پوشک متفاوت است، اما همان کارایی را دارند. البته اگر در مسیر راهپیمایی، چند سرویس بهداشتی مناسب و در دسترس سراغ دارید، قضیه فرق می کند و می توانید آرامش خود را حفظ کنید
ابزارکار
حتما نمادی از فرهنگ و روحیه انقلابی برای فرزندتان به همراه داشته باشید. مواردی همچون پیشانی بند، چفیه، پرچم ایران، پرچم فلسطین، تصویر امام خمینی ره ، تصویر شهدای مقاومت و .... کودکان به استفاده از چنین چیز هایی علاقه مندند و از طریق این نماد های عینی، ارتباط بهتری با آیین ها و گفتمان های انتزاعی برقرار می کنند. اگر کودکتان در سنی است که توانایی نقاشی کشیدن یا کاردستی درست کردن دارد، می توانید با کمک خود او چیز هایی را برای در دست گرفتن، آماده کنید، یک نقاشی از بچه های فلسطینی، یک پرچم که با کاغذرنگی درست شده، شعار کودکانه ای که شما یا خودش نوشته اید و او تزیینش کرده، عروسک دست ساز کثیف و نامرتب به عنوان نماد اسرائیل یا آمریکا و ...
مشت محکم خاطره انگیز
روز قدس برای بزرگتر ها یادآور تلخی چندین دهه ظلم ظالمان و مبارزه مظلومین با دست خالی است، اما کودکان نمی توانند و نباید در این تلخی و غم شریک شوند. پس سعی کنید خاطره خوبی از این روز در ذهنشان ماندگار شود و به آن ها خوش بگذرد. مسیر را در حد توان فرزندانتان انتخاب کنید و هروقت خسته شدند، دیگر ادامه ندهید. یادتان باشد که کمی پول نقد به همراه داشته باشید تا اگر به بادکنک فروش ها برخوردید، صدای ناله و ضجه کودکانتان بالا نرود. بعضی از آن ها کارتخوان ندارند، اما بادکنک های افسونگری دارند که بچه ها نمی توانند برای به دست آوردنشان آنقدر صبر کنند تا شما یک دستگاه خودپرداز پیدا کنید. اگر با یک برنامه ریزی ویژه و هر ساله این روز را در ذهن فرزندانتان برجسته و خاطره انگیز کنید، پای در مسیر خوبی نهاده اید. نوه هایی که هر سال بعد از راهپیمایی به خانه مادربزرگ می روند و آنجا حسابی با هم بازی می کنند و یک افطاری دل انگیز مثل دلمه می خورند، خاطره شیرین روز های قدس کودکی هرگز از ذهنشان نمی رود. همین طور بچه هایی که هر سال بعد از پایان راهپیمایی، با گروهی از دوستان همسن و سالشان به آب بازی یا شن بازی در یکی از پارک های نزدیک می روند. قبل، حین یا بعد از راهپیمایی، معمولا ذهن بچه ها درگیر مسائل مربوط به فلسطین و شعار های روز می شود و با سوالاتی به سراغ شما می آیند. این مراجعه، فرصت خوبیست تا به قدر درک کودک، مسائلی را با او مطرح کنید و بذر حق طلبی و دفاع از مظلوم را در جانش بکارید. حتی اگر فرزندتان سوالی نکرد، خود شما می توانید در موقعیتی مقتضی، سرصحبت را باز کنید. در این راستا باید توجه داشت که یکی از اصول مهم در فرهنگ سیاسی ما، مفهوم حق و باطل یا عدل و ظلم است، اما انتقال این مفاهیم به کودکان با سختی همراه است و نباید موجب ترس کودک یا کلیشه ای شدن دیدگاه سیاسی او شود. در جهان بینی حق و باطل، احساس شکست، ترس و ناامیدی وجود ندارد و وقایع از منظر عزت مندی، شجاعت، کمک به مظلوم و ... دیده می شوند. برای انتقال این مفاهیم، میتوان از ابزار قصه گویی استفاده کرد. داستان هایی از مقابله بچه ها با یک بچه قلدر یا اتحاد حیوانات جنگل برای شکست دادن حیوان بدجنس یا همکاری کبوتر ها برای آزاد کردن دوستشان از بند و .... در این قصه ها باید دقت داشته باشید که پایان داستان حتما خوش باشد و در متن داستان هم بیشتر روی بعد خیر ماجرا و صفات مثبت تاکید شود و موجود شر داستان، جنبه بدآموزی و جذابیت، یا ایجاد رعب پیدا نکند.
قصه ما کی به سر می رسد؟
بیان داستانی ماجرای قبله اول مسلمین و تغییر آن، می تواند شناخت بیشتری از قدس و مسجد الاقصی برای بچه ها ایجاد کند. در هنگام توضیح معنای اسرائیل و بیان اعمال صهیونیستها، در این حد موضوع را مطرح کنید که آن ها بچه ها را دوست ندارند و با آدم ها مهربان نیستند. اصلا نباید جنایات اسرائیلی ها برای کودکان باز شود چرا که ممکن است تا مدت ها ذهن آن ها را دچار استرس و نگرانی کند. بر این اساس دقت داشته باشید که تصاویری که در این ایام از رسانه ها پخش می شود و گویای مظلومیت فلسطینیان و جنایتکاری و سبعیت صهیونیست هاست، اصلا مناسب تماشای کودکان نیست و تاحدامکان، کودکان نباید در معرض این برنامه ها قرار بگیرند.
میزگرد سیاسی سرپایی
اگر فرزندانی در آستانه نوجوانی دارید، حال و هوای پیرامون روز قدس، فرصت خوبی است تا آن ها را در هویت یابی سیاسی شان هدایت کنید. نوجوانی دوره تصمیم گیری افراد برای تعیین مرزبندی ها است، برای تعیین دوستی ها و دشمنی ها. بچه هایی که دو سال است کمتر در اجتماعات دینی و خصوصا مدارس حاضر شده اند، اطلاعاتشان درباره مسائلی همچون صهیونیزم و آرمان قدس کم است. اگر زمینه را مناسب دیدید، درحد تلنگر برای آن ها از جبهه مبارز های که در عالم برقرار است، صحبت کنید. چه بسا این عرصه آنقدر برای نوجوان شما گیرا باشد که هویت خود را در جبهه تقابل حق و باطل بازیابی کند. حواستان باشد که اصلا زیاده روی نکنید و بلیط های ظلم ستیزی را که ممکن است فرزند شما در آینده کشف کند و خود به سراغشان برود، پیش از موعد نسوزانید.
پیش به سوی قدس شریف
با بچه های بزرگتر وضو بگیرید و با نیت قربه الی الله پای در مسیر راهپیمایی بگذارید. اگر بچه ها در سنی هستند که برایشان قابل درک باشد، خیلی گذرا به نیت تان اشاره کنید و قصد انجام کار ها برای رضایت خداوند را خیلی مختصر بیان کنید. در طول مسیر مشت ها را گره کنید و شعار ها را بلند و رسا، جانانه و از ته دل بگویید. بچه ها در این هنگام احساس قدرت و لذت می کنند و با شما همراه می شوند. به امید آزادی سرزمین فلسطین و نجات همه مستضعفین عالم.
منبع: فارس
